Maar hardlopen vind ik heerlijk en lopen over een deel van het parcours van de Roterdam Marathon blijft bijzonder. Gelukkig hebben ze daarom de estafette uitgevonden. Al een aantal jaar achter elkaar loop ik zo (ongeveer) een kwart van de marathon. Net als de laatste twee jaar liep ik dit jaar het laatste stuk; het langste stuk, en bovendien ook het warmste. Grappig aan het lopen van dat laatste stuk is dat ik de start nog thuis op tv kan bekijken. Ik blijf het een gek idee vinden dat naast Lee Towers en het startkanon een van mijn estafette-maatjes al staat te trappelen van ongeduld en nervositeit, terwijl ik - die de gezamenlijke prestatie later op de dag moet gaan afronden - nog rechtop in bed zit met een bakje cruesli voor m’n neus.
En ik kan een groot deel van de wedstrijd tussen de toprenners op tv volgen. Helaas niet tot de finish, maar die topprestaties zie ik dan ‘s avonds wel in een nieuwsuitzending. Ikzelf ben best tevreden met m’n eigen prestaties, ookal zullen die nooit het tv-journaal halen. Al is het wel zo dat ik dit jaar m’n laatste training begon en eindigde op de stoep van de woning van Antoin Peeters, de presentator van het RTL-Nieuws. Niet om hem zo te provoceren hoor, maar hij woont in wat tot een aantal jaar terug mijn ouderlijk huis was. Puur uit sentimentele redenen besloot ik vorige week om het rondje nog eens te lopen dat ik zo’n 35 jaar geleden regelmatig liep, meestal met mijn neef René en soms met mijn oom Krijn.
Het was dus niet om te proberen om op tv te komen. Die 12,5 km blijven me ook zonder beeld nog wel bij. Want het was warm en zwaar, maar mijn eindtijd van ongeveer 1 uur en 13 minuten viel me geeneens tegen. Voldaan stapte ik ‘s avonds in bed en keek ik een stukje van de RTV Rijnmond-rapportage over de marathon. En wie zag ik daar, net gefinished, achter een geïnterviewde meneer langslopen..?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten