Toen ik veertien jaar en één dag geleden m’n eerste stukje schreef op deze blog was ik de dag ervoor 46 jaar geworden. Dat betekent dat ik nu sinds twee dagen moet wennen aan het feit dat m’n leeftijd begint met het cijfer zes... En dat lukt niet echt, kan ik meedelen!
Ik maak wat grapjes om aan het idee te wennen (categorie ‘niet slecht toch voor een man van zestig?’) en mijn huisgenoten doen daar fanatiek aan mee (categorie ‘maar dat snap je vast niet, want de bent al zestig), maar toch wil het besef maar niet echt beklijven.
Om tot rust te komen van alle beslommeringen (kijk, zo’n zinnetje past prima bij een zestig-jarige) hebben we dit weekend een huisje gehuurd in Droompark De Zandeling bij het Veluwse Otterlo. Ik tik dit stukje op ons nu zonnige maar vaak nog frisse terras, hoor allerlei vogeltjes fluiten en geniet van het groen in de omgeving. Hier vanaf het park loop je zo het bos in en de heidevelden op. Heerlijk; die mooie vergezichten en al het ontluikende groen doen een mens goed.
Omdat ons verblijf in de natuur zo bevalt, staat zelfs het boodschappen doen in het teken ervan. Dat doen we namelijk bij SPAR. Over oud gesproken, de supermarkt met die groene naaldboom als logo is al 89 jaar oud (las ik net op Wikipedia). Maar ja, anders dan mensen hebben dennensoorten het voordeel dat het altijd groentjes blijven.
