Ei

Toen we zondag aan de ontbijttafel zaten, vroeg Bastiaan ineens hoe we nou konden weten dat er geen kuikentje zat in het eitje dat voor hem in z’n eierdop stond. Ik vertelde hem dat er alleen kuikentjes in een ei kunnen zitten wanneer er een haan bij de kippen is geweest, en dat dat bij de kip die dit ei had gelegd niet het geval is geweest.

Ik zag hem even denken ‘hoe flikt die haan dat dan?’, dus ik voegde er nog aan toe dat er alleen kuikentjes komen als de haan en de kip even hebben staan kroelen. ‘Dat heet vrijen hoor pappa’ zei Bastiaan, en dat dekt (!) inderdaad de lading meer, geef ik toe…

‘Ik weet wel hoe ze dat doen’, voegde hij nog toe. Hij ging achter me staan, drukte z’n borstkas tegen m’n stoel en begon flink met z’n armen te fladderen.
‘Inderdaad’ zei ik, ‘zo doet-ie dat!’

Nou.. de kip en het ei hebben we daarmee besproken. Nog maar even een paar jaar wachten op de rest van de bloemetjes en de bijtjes. Dat is niet zomaar even in een wip verteld..

Enge beesten

Vorige week zaten Wilma en Bastiaan gezellig samen TV te kijken. Animal Planet stond aan, en het ging over schorpioenen. Toen Bastiaan later in bed lag, riep hij dat hij niet kon slapen. Ik ging naar hem toe en hij vertelde mij dat hij steeds maar aan die gevaarlijke schorpioenen moest denken. Zoals in de opvoedboekjes (die ik natuurlijk allemaal heb gelezen) staat, beantwoordde ik dat niet meteen met ‘schei uit met die flauwekul’, maar ging ik er even goed voor zitten… eeh over de rand van z’n bed hangen. Ik liet hem uitgebreid zijn verhaal doen en vertelde hem later dat er in Nederland geen schorpioenen zitten. Die beesten zitten alleen maar in verre landen in andere werelddelen.


Sterker nog: wij hebben de mazzel dat alle beestjes en insekten die hier vrij rond lopen totaal geen kwaad kunnen. In het bos zitten alleen maar een paar tamme beesten van het niveau konijn en eekhoorn en de spinnen die hier in ons land verblijven zien er soms dan wel link uit, ze kunnen eigenlijk niet veel meer dan een web bouwen waarin ze beestjes vangen die nóg minder voorstellen dan zij zelf.

Het stelde Bastiaan zichtbaar gerust. Ik wenste hem nogmaals welterusten, deed het licht uit en ging naar beneden. En we hebben hem niet meer gehoord die avond…

Ook de volgende dag merkte ik dat mijn praatje resultaat had. Toen Bastiaan op de WC was om te plassen riep hij me, met de mededeling dat er een spin was. Ik deed de WC-deur open en zag op zijn been een potig exemplaar zitten, die vervaarlijk omhoog kroop!

‘Hij doet natuurlijk niks hè, maar ik dacht ik meld het even…’ zei Bastiaan, terwijl hij al plassend naar me keek. Ik pakte een papiertje, vouwde het een paar keer dubbel en gritste de spin van Bastiaan’s been.

Wat een griezel. Het is natuurlijk prima dat mijn verhaaltjes Bastiaan geruststellen, maar ik moet er zelf natuurlijk ook wel in geloven…

Klussen met foutjes

Ik ben thuis weer eens aan het klussen geslagen. De zolder wordt compleet gerenoveerd. Klinkt chique, maar ik bedoel eigenlijk dat ik de boel aan het witten ben en laminaat leg (in die volgorde; ik pak het planmatig aan..).
Tot op heden gaat het prima. Maar ach, eigenlijk breng je dit soort klussen altijd wel succesvol tot een einde. Ookal weet je zelf dat er ‘onderweg’ wat dingetjes niet helemaal zijn gegaan zoals je verwachtte, zoals een hoekje waarbij het witsel niet helemaal dekt of een lami- met een iets groter naadje. Maar vaak weet en ziet dus alleen de kusser zélf dat.
Waarschijnlijk dacht degene die onlangs een wervende tekst moest aanbrengen op een auto van Breur dat ook. ‘Ik wéét dat ik een foutje heb gemaakt, maar waarschijnlijk valt het niemand op…’

O, wat had ik graag het gezicht van die vent gezien op het moment dat hij zich zijn vergissing realiseerde…
In ieder geval worden hiermee ook mensen met dyslexie van harte uitgenodigd om te solliciteren!

Hoogte

Er was vroeger zo'n mop over een Belgische vrachtwagenchauffeur die met de bovenkant van z'n te hoge truck vastzat onder een viaduct. Toen een Hollander hem adviseerde de banden te laten leeglopen, antwoordde de Belg dat dat geen zin had, omdat z'n wagen aan de bóvenkant vastzat...


Een paar weken terug reed ik ergens midden in Frankrijk - met de caravan achter m'n auto - op een stil, smal bosweggetje op een bruggetje af, waarvoor zo'n bord stond dat aangaf dat deze verboden was voor voertuigen hoger dan 2 meter 20. En vlak voor de brug hingen van die roodwit-gestreepte balken op die maximum-hoogte. De brug zelf was van boven open, dus het bord stond er met name om te voorkomen dat er te zwáre voertuigen over zouden rijden (er blijkbaar van uitgaand dat hoge voertuigen per definitie zwaar zijn).
Ik had geen idee hoe hoog m'n caravan was, maar redeneerde dat dat al gauw in de buurt van de 2 meter 20 zou moeten zijn. Een grote vent als ik kan er immers ruim in staan en er hangen - om het een en ander soepel te laten voortbewegen - ook nog een paar wielen onder zo'n caravan.


Voor alle zekerheid stapten we uit, bekeken we de hoogte van de caravan en van de ijzeren rood-witte balken en concludeerden we dat het nét moest kunnen. Ik trok langzaam op, zag in m'n spiegels dat de caravan net onder het rood-wit-gestreepte doorschof en gaf wat meer gas..
En toen hóórden we een hoop herrie achter ons! KLAP-TGGGGG-BOEM-BENGERDEBENG !
Waren we even vergeten dat op het dak van de caravan een kachelpijpje stond. Dat werd met veel kabaal kapotgeslagen en werd achter ons op het asfalt gezwiept.


Haastig stapten we uit.. Even dachten we dat het dak van de caravan, als een soort van sardines-blikje, open was 'gerold'. Maar gelukkig viel het dus mee. Naast het pijpje was ook een klein licht- en ventilatiekapje van de caravan afgerukt.
Onderweg hebben boterhamzakjes dienst gedaan als kachelpijpje en licht-kapje en toen we twee dagen later weer in Nederland waren heb ik bij Vervat nieuwe spullen gekocht en gemonteerd.
De oude, kapotte spullen heb ik niet als souvenir bewaard, maar heb ik weggegooid. Ik had het pijpje trouwens ook aan Maarten kunnen geven..


Een tip voor de jongens van TomTom: zet voortaan ook dit soort info op jullie navigator a.u.b. Die mevrouw op m'n dashboard die me steeds naar links of rechts stuurt liet zich nu niet horen… Ze had ons toch even kunnen waarschuwen voor die brug!?