Sinds vorige week is onze zoon aan de beugel. Een blokbeugel, om precies te zijn. Dus niet zo’n slotjesbeugel met van die fraaie zilveren vierkantjes op de tanden en kiezen. Die volgt later nog, maar nu gaat het om een - in dit geval roodkleurig - gevaarte dat in z’n mond zit om z’n onderkaak wat naar voren te dwingen.
Tijdens eten, drinken, sporten en een spreekbeurt op school mag het ding uit, maar verder draagt-ie ‘m 24 uur per dag.En ik moet zeggen dat het me alles meevalt. Hij draagt het ding zonder mopperen. Hoewel ik dat laatste niet helemaal zeker weet. Hij is namelijk een stuk slechter te verstaan sinds vorige week.
Wie weet zegt hij ons allerlei dingen die eigenlijk helemaal niet door de beugel kunnen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten