Toeter

Gaan we het dan toch meemaken, Nederland Wereldkampioen? Wat staan de verloren finales van 1974 en 1978 me na al die jaren nog goed bij… In 1978 gewoon bij m’n ouders op de bank, met dat imponerende beeld van dat Argentijnse stadion vol blauw-witte papiersnippers, de goals van Mario Kempes en Rensenbrink’s bal op de paal in de laatste seconden.

En in 74 als ventje van 13 in een café in het Spaanse l’Escala.

(zie ook http://fedway129.blogspot.com/2008/06/afgelopen-zaterdag-vierde-wilma-haar.html)

Samen met m’n neef, ongeveer als enige Hollander tussen allemaal Duitsers. Die penalty van Neeskens in de eerste minuut, de Duitse doelpunten daarna (van Paul Breitner en Gerd Müller) en de frustratie. En na afloop van de finale die uitzinnige Duitsers, zo bezopen als een toeter…

Over toeters gesproken. Het WK van 2010 staat in het teken van de toeter. In Zuidafrika zelf wordt een behoorlijke dosis gehoorschade veroorzaakt door de Vuvuzela en ook in Nederland zelf blazen wij een oorverdovend toontje mee.

Met dit mooie weer kijken we veel wedstrijden van Oranje in de tuin. En om de toeter-herrie enigszins te beperken hebben we afgesproken dat Bastiaan hem vooral gebruikt bij een (Nederlands) doelpunt en na afloop van de (gewonnen) wedstrijd. En dus is het elke Oranje-avond slechts een paar keer een kwartier lang een enorme kolere-herrie, waarbij de toeter ook nog eens met allerlei luidruchtige types in alle andere tuinen van onze wijk communiceert.

En nu maar hopen dat we zondag veel kunnen toeteren. En zo niet, dan ruimt Nederland in korte termijn alle Oranje vlaggetjes, Beesies en Vuvuzela’s weer op. En als iemand de dagen erna over voetbal begint doen we het liefst even of we van toeten noch blazen weten…