Het overgrote merendeel van al die fietskilometers heb ik overigens op m’n onlangs aangeschafte ebike afgelegd. Lang ging ik niet overstag en bleef ik alleen m’n eigen energie gebruiken om vooruit te komen, maar dankzij die Bosch-batterij op m’n bagagedrager zijn m’n fietsrondjes nu een stuk groter dan voorheen. Zo besloot ik een paar weken terug op een middag om even een rondje Kinderdijk - Alblasserwaard - Biesbosch - Rotterdam te doen van zo’n 85 kilometer en keek ik onderweg m’n ogen uit. Het voelde achteraf als een wereldreis. Want Kinderdijk is Holland op z'n Hollands, maar in de Biesbosch voelde het even net alsof ik op safari was!
Vorige week legde in m’n gewone fiets weer eens achterin m’n auto om samen met René 53 kilometer lang ‘ouderwets’ zélf vaart te maken tijdens een mooie route tussen pakweg Leiden en Aalsmeer. Kilometers lang fietsten we over dijkjes en fietspaden langs riviertjes, kanalen en plassen vol met plezierbootjes met mensen die genoten van het mooie weer. We passeerden enorme landhuizen en staken op een gegeven moment een smal stroompje over met een pontje dat zo klein was dat je je kont er wel maar je fiets er niet kon keren en dat wanneer het drie keer zo groot was geweest stil had kunnen blijven liggen en dan als brug had kunnen functioneren.
En we waren weliswaar gewoon in Nederland, maar kwamen onderweg de meest wonderlijke plaatsnamen tegen. Nadat we bij een kruising op een bordje de bijzondere naam De Kwakel zagen staan stopten we bij een snackbar in een dorpje dat Kudelstaart heette. Het lijken wel fantasienamen!
Toen aan mij - nadat ik een frites, kroket en cola had besteld - ‘anders nog iets?’ werd gevraagd wilde ik bijna reageren met de vraag ‘kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen?’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten