In het Kralingse Bos liggen onnoemelijk veel voetstappen (en fietswiel-sporen) van me. Allereerst is het al jaren een stuk van mijn favoriete hardloop- en fietsrondjes. De uitdrukking ‘zo oud als de weg naar Kralingen’ verwijst volgens mij naar mijn hardlooproute richting ‘de Plas’. Daarnaast bezoeken we ‘s zomers af en toe het strandje, drinken we soms (maar de laatste tijd veel te weinig) wat in ‘De Tuin’ bij de molens, liet ik er onze viervoeter uit toen hij nog veel kilometers maakte en in strenge winters is de plas een ideale locatie om te schaatsen. Ik vind het Rotterdamse ‘Central Park’ een heerlijke plek en ook al kom ik er al decennia lang, ik ontdek nog steeds nieuwe paadjes en stukjes.
Vijftig jaar terug kwam ik er nog niet, maar het is vandaag wél precies vijftig jaar geleden dat het Kralingse Bos geschiedenis schreef. Op de grote grasvlakte bij de twee molens vond toen de Nederlandse variant van Woodstock plaats. Officieel heette het driedaagse festival Holland Pop, maar in de volksmond wordt het altijd ‘Kralingen’ genoemd.
In de regen luisterden tienduizenden mensen - waarvan velen zonder toegangsbewijs - naar wereldacts als Pink Floyd, the Byrds en Santana. Het was de tijd van hash (hasjies) en wierook en van vrije seks. Bekend zijn de beelden van mensen die een duik namen in de Kralingse Plas, hoewel ze hun zwembroek of zwempak waren vergeten... Het was het eerste festival van die omvang in Nederland en de organisatie was daarom nogal chaotisch. Maar het schijnt dat er niemand moeilijk deed over bijvoorbeeld het gebrek aan sanitaire voorzieningen. De Kralingse Plas deed zijn naam eer aan. En is het misschien dáárom dat er mensen zijn die Kralingen maar een kak-buurt vinden?
Sinds een paar jaar staat er een monument op de plek waar het festival plaatsvond en het leek mij een paar dagen terug een mooie plek om even letterlijk en figuurlijk bij het feest van love, peace and happyness stil te staan. Nu was er geen sprake van regen, maar scheen de avondzon uitbundig. Bijna kwam ik in de verleiding om een duik te nemen, maar ik had geen zwembroek bij me.
En het is nou eenmaal geen 1970 meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten