donderdag 28 mei 2020

Communicatie

Gek werd ik er soms van toen onze hond jong was. Er waren tijden dat Moos bij iedere boom, paal of graspol stopte, snuffelde en z’n achterpoot optilde. Zo liet hij weer een spoor na voor andere honden, die op diezelfde plekken vervolgens ook hun geurtje achterlieten. Eigenlijk is het best vergelijkbaar met social media. Op Facebook laten mensen ook sporen achter, waarop anderen dan met een opgestoken duim reageren. Alleen doen honden niet hun duim omhoog, maar hun achterpoot.
Maar net als bij mensen verandert de manier van communiceren ook bij honden wanneer ze ouder worden. Snuffelen blijft een favoriete bezigheid van ons oude metgezelletje, maar hij hoeft niet meer zonodig zelf bij iedere boom of paal een spoor achter te laten. Dat kán hij overigens ook niet meer, sinds hij bij het uitlaten zijn hondenrollator gebruikt (zie blog ‘Zijwieltjes’). Sindsdien communiceert hij op een andere manier, door al lopend zijn blaas te legen.

Toen zoonlief en ik een paar dagen terug tijdens het uitlaten het resultaat van Moos z’n sanitaire sto... wandeling bekeken constateerde Bastiaan dat het net lijkt alsof onze hond zich tegenwoordig van een doktershandschrift bedient. Mijzelf viel deze elegante manier van communicatie ook op, maar ik merkte er wel lullig bij op dat dit geen handschrift was.
Overigens heb ik niet het idee dat wat hij communiceert erg verheffend en diepgaand is. Waarschijnlijk is het niet meer dan wat slap gezeik...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten