Ontzet in Leiden

Een jaar of tien terug was ik gek op het oplossen van Logi-kwisjes. Jan en Anna zijn vrienden van de Roosjes, hun woonplaats begint met een klinker en ze hebben altijd een pen bij zich. Door nog een paar van dit soort zaken op te lossen kwam je er dan achter dat Janneke en Maria in Groningen woonden, zichzelf de Geeltjes noemden en nooit een speurtocht wonnen omdat ze vaak verkeerd liepen.

Vorige week deed ik samen met een aantal collega’s een speurtocht door Leiden. Ons uit acht personen bestaande team gaven we de Leidse naam ‘3 Oktober’ (Leidens Ontzet) en samen met een stuk of vijftien andere teams kregen we eerst, terwijl we van onze lunch genoten, een uitleg van de opzet en bedoeling van de speurtocht. Die uitleg duurde voor mijn gevoel twintig minuten. We werden overspoeld met allerlei spelregels, tips en uitzonderingen. We zouden een iPad krijgen die ons door de stad zou sturen en op diverse plaatsen drie soorten vragen zou kunnen stellen (blauwe, gele en groene). Ook zouden we een rugzak meekrijgen met allerlei voor de speurtocht nuttige spulletjes enzovoorts enzovoorts. Nou ben ik helemaal niet van de spelletjes die veel uitleg nodig hebben, dus na zo’n drie minuten toelichting haakte ik af en dacht ik ‘we zien ‘t straks vanzelf wel, de anderen zullen het allemaal wel begrepen hebben!’ 

Dát viel dus tegen. M’n collega’s zijn allemaal hoog-opgeleid, maar toen groepje ‘3 Oktober’ even later met de iPad en de rugzak buiten stond was al snel duidelijk dat niemand had begrepen wat nou de bedoeling was. ‘Ik draag de rugzak wel’, zei ik, wat me het gevoel gaf dat ik me alleen daarmee al nuttig maakte. Ik opende ‘m om te kijken wat voor handigs erin zat, maar dat leverde alleen maar meer vraagtekens op. Een attribuut vond ik wel bruikbaar: het pak stroopwafels. Maar de rest...

Ondanks dat we enigszins ontzet waren gingen we op pad en lieten we de iPad ons door het zonnige centrum van Leiden leiden. Af en toe verscheen er een vraag of raadsel op het scherm, die vreemd genoeg niks met Leiden te maken had. Ook varianten op logikwis-vragen zaten erbij, maar we waren na een anderhalf uur wandelen in het heerlijke najaarszonnetje zo rozig en melig dat we er niks van bakten. Ook andere teams die we tegenkwamen liepen trouwens verdwaasd rond en gaven aan dat ze het spel niet snapten. 

We besloten alle vragen en adviezen van de iPad te negeren en vonden een fijn terras op het water. Want vooral zónder speurtocht is Leiden een fantastische stad. ‘3 Oktober’ was blij dat het pas half september was en genoot van de frisse pilsjes. Dat beviel uitstekend, net als de barbecue erna. Maar mocht men volgend jaar in een of andere stad weer een speurtocht aankondigen, dan laat ik me ertoe niet meer verLEIDEN. ONTZETtend...!