‘Taalvirtuoos...’ als dat woord niet had bestaan, had Drs. P het zelf verzonnen. Ik hoor het hem in gedachten zingen/zeggen met zijn schorre, onvaste stem. ‘Er was er eens een taalvirtuooooos, die eieren voor zijn geld koos...’, zoiets.
Drs. P stierf vier jaar geleden op hoge leeftijd, maar zou dit jaar 100 jaar zijn geworden. Dat is de reden dat vorige week de interessante documentaire ‘De terugkeer van Drs. P’ (in ‘Het uur van de wolf’) op tv was en dat Erik van Muiswinkel een theatertour maakt met ‘Buigt allen mee voor Drs. P’.
In de jaren zeventig heb ik een paar geweldige concerten bijgewoond in de aula van mijn school (het Titus Brandsma College aan het Dordtse Oranjepark). Zo ging ik uit m’n dak bij Long Tall Ernie and the Shakers (‘Do you remember?’), vond ik Alquin hartstikke gaaf of cool (‘Wheelchair groupie’) en zat ik pal voor het podium bij Earth and Fire (‘Maybe tomorrow, maybe tonight’ etc. etc.). Maar ook schoof daar op een avond een oude man in een grijs driedelig kostuum zijn kruk achter de piano om vervolgens bizarre Nederlandstalige liedjes te zingen. Hij had het over ‘knolrapen, lof, schorseneren en prei’, bleef maar ‘heen en weer, heen en weer’ herhalen en zong een lied waarin de ouders hun kinderen offerden aan Siberische wolven.
Terugrekenend moet Drs. P. toen ergens in de vijftig zijn geweest. Dus inderdaad, een oude man...(!) Sindsdien ben ik fan gebleven. Tot vandaag de dag kan ik niet op een pont stappen zonder ‘heen en weer’ in mijn hoofd (Blijf aan de wal, meneer. U ziet toch dat de boot vol is. Toe nou mensen, kom toch niet in deze volle boot. Ga nou weg mensen. Dat loopt nog verkeerd af! Wees nou verstandig mensen!). En alleen omdat ik nou eenmaal weinig met een slee reis, zit ‘Troika hier, troika daar’ veel minder vaak in m’n hoofd. Ja, Drs. TV heeft er wel wat mee, met het oeuvre van Drs. P.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten