Op uitnodiging van de DCMR Milieudienst Rijnmond woonde ik dinsdag een vertoning van een gore film bij. Excuus voor deze flauwe woordgrap: ik bedoel een film van Al Gore. In de gloednieuwe mega-bioscoop Euroscoop in Schiedam werd 'An Inconvenient Truth 2' vertoond, een vervolg op de film van tien jaar terug over de lastige, ongemakkelijke waarheid over klimaatveranderingen. Met beelden van smeltende ijskappen en met onheilspellende grafieken over de CO2-uitstoot wilde hij eenieder (en vooral politici) wakker schudden. Ik was zeer onder de indruk van het verhaal, maar ook van de charismatische voormalige vice-president zelf. Hoe had het toch kunnen gebeuren dat een paar jaar ervoor niet hij, maar George W. Bush tot president was gekozen..?
In deze tweede klimaatfilm laat Gore zien dat de gevolgen van de klimaatverandering zich al eerder voordoen dan destijds was berekend. Hardere stormen, meer overstromingen, meer droogten; het is allemaal niet om vrolijk van te worden. Gelukkig was daar eind 2015 de grote klimaattop in Parijs, waar alle wereldleiders tezamen concludeerden dat de knop echt om moest. Weg met al die vervuilende kolencentrales en ruim baan voor zon- en windenergie! Zo leek de film toch nog een
happy end te krijgen.
Totdat begin 2017 meneer Trump het voor het zeggen kreeg aan de overkant van de stijgende oceaan. En dat terwijl we destijds dachten dat iedere president na Bush alleen maar kon meevallen... Op het bioscoopdoek zag ik Gore naar een tv kijken waarop Trump met een getuit mondje aankondigde dat Amerika het klimaatakkoord niet zou ondertekenen en dat hij de kolencentrales steunde. En ongeveer vanaf dat moment kreeg fake news wereldwijd meer aandacht dan een inconvenient truth.
happy end te krijgen.
Totdat begin 2017 meneer Trump het voor het zeggen kreeg aan de overkant van de stijgende oceaan. En dat terwijl we destijds dachten dat iedere president na Bush alleen maar kon meevallen... Op het bioscoopdoek zag ik Gore naar een tv kijken waarop Trump met een getuit mondje aankondigde dat Amerika het klimaatakkoord niet zou ondertekenen en dat hij de kolencentrales steunde. En ongeveer vanaf dat moment kreeg fake news wereldwijd meer aandacht dan een inconvenient truth.
Toen ik na afloop van de film weer in de metro richting huis zat besefte ik dat het presidentschap van Trump misschien wel de allergrootste 'inconvenient truth' is. Ik lees op dit moment het boek 'Fire and Fury' over de president en z'n (ex)vrienden en val van de ene verbazing in de andere. Aangekomen op het metrostation liep ik naar m'n fiets en deed ik m'n handschoenen aan. Het vroor al behoorlijk!
'Zie je nou wel!' Zou Trump zeggen. 'Wat nou temperatuurstijging?'
'Inconvenient' is eigenlijk een te mooi woord voor waar Mister Alternative Facts voor staat, bedacht ik terwijl ik naar huis fietste. 'Awkward' betekent hetzelfde en past voor mijn gevoel beter bij dit stabiele genie...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten