donderdag 4 januari 2018

Dak eraf

Ik ben niet zo van de goede voornemens aan het begin van het jaar. Natuurlijk neem ik me wel eens iets voor, heb ik ideeën en maak ik plannen, maar dat hoeft niet per se op 31 december of 1 januari. Bovendien ben ik ook maar een mens met al zijn zwakheden en voer ik niet al mijn voorgenomen plannen uit.

Zondag namen we afscheid van 2017, gewoon thuis met z'n drietjes. En niet te vergeten met een onrustige kat (vanwege het vuurwerk) en een vrijwel dove hond, die oudjaarsdag tegenwoordig geweldig vindt omdat híj geen last meer heeft van al het geknal, maar wel af en toe wat mee-snoept van de lekkere hapjes. Niet van alle hapjes natuurlijk, want de nummer 1 oliebollen uit de AD-test aten we zelf op. Die bollen waren niet voor de poes, en dus ook niet voor de hond. Maar kort en goed: spreekwoordelijk ging bij ons het dak er op oudejaarsavond niet af.

Een groepje mensen in de straat achter ons ging wél uit hun dak. Al vroeg op de avond begonnen ze met tientallen enorme knallen, waarna ze pauzeerden van pakweg 11 uur tot half 3 's nachts (zodat anderen de kans kregen om zich te laten horen) en ze de draad (of eigenlijk 'het lont') oppakten totdat dat om half 6 's morgens was leeggeknald...

Halverwege de ochtend waren de kruitdampen opgetrokken en attendeerde Wilma me op een grote vuurpijl die in het dak van ons schuurtje bleek te zijn beland. Ik ging kijken en zag dat de pijl zich inderdaad dwars door de dakbedekking en het hardboard dakje had geboord! Het dakje waarvan ik me afgelopen voorjaar had voorgenomen dat ik het zou vervangen, omdat het vochtig en dus minder stevig was geworden. Maar (zoals ik al zei) ik ben ook maar een mens en het was er in 2017 niet van gekomen...
Op de tweede dag van 2018 is dit mens wél van z'n 'kamakaja-jippiejippiejee' naar de bouwmarkt gegaan voor een nieuw dak, met de bedoeling het zo snel mogelijk te vervangen. Inmiddels heeft hij alles op maat gezaagd en hoopt hij dat het weer het morgen toelaat dat hij 's avonds 'pannenbier' kan drinken.

Het leek me niet verstandig om de klus de afgelopen dagen helemaal af te ronden. Ik hou van uitdagingen, maar een schuurdak vervangen op de dag dat zelfs Noach z'n Ark (die destijds tijdens de zondvloed toch z'n diensten heeft bewezen) niet tegen de storm opgewassen blijkt te zijn zou toch écht kunnen worden gezien als de goden verzoeken...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten