Vet

Toen ik dinsdag thuis kwam vroeg Wilma me, terwijl de groenten en het vlees al op het gas stonden te pruttelen, of ik de frituur wilde aanzetten. 'Dan eten we er aardappelkroketjes bij!'. Ik legde m'n smartphone op het kastje in de hal en liep naar de schuur, omdat daar onze frituurpan staat. Ik riep nog dat het even zou duren omdat ik er eerst nieuw vet in moest doen. Afgelopen zaterdag had ik onze jaarvoorraad flessen met oud vet bij de supermarkt afgeleverd, maar het nieuwe vet dat we een paar dagen daarvoor hadden gekocht had ik nog niet in de pan geschonken. Dus draaide ik nu de dop van een van de twee plastic Diamant-flessen... en zag ik dat die gevuld was met oude vet-smurrie! Ook de tweede fles bevatte geen nieuw vet, maar oude smerigheid! Had ik zaterdag nou per ongeluk ook de nieuwe flessen weer ingeleverd? Ik had ze toch een voor een gecheckt..?

Omdat ik zo gauw geen idee had waar de nieuwe flessen gebleven waren riep ik naar Wilma wat er aan de hand was en dat ik wel even nieuw frituurvet ging kopen. Ik sprong op m'n fiets en haastte me naar de Plus. Daar pakte ik de grote plastic flessen uit het rek, zette ze op de band bij de kassa en... ontdekte ik dat ik m'n betaalpas op het kastje in de hal had laten liggen, in het mapje van m'n smartphone. En omdat ik ook geen contant geld bij me had moest ik weer rechtsomkeert maken. Zucht...

Weer thuis parkeerde ik m'n fiets in de schuur, pakte ik uit de gang m'n betaalpas en autosleutels, riep ik iets als 'was betaalpas vergeten, ga nu weer terug!' en pakte ik de auto voor wéér een ritje naar de supermarkt. Omdat daar m'n eerder gepakte flessen alweer bij de kassa waren weggehaald, liep ik nóg een naar het juiste rek. Nadat ik had afgerekend ging ik weer huiswaarts.

Hèhè, nu kwam alles goed. Al duurde het natuurlijk nog wel even voordat het nieuwe vet op temperatuur was. Maar eind goed al goed: de aardappelkroketjes smaakten voortreffelijk. Terwijl we die nuttigden vroeg ik me wel af of ik zaterdag nou écht twee nieuwe, dichte flessen frituurvet in het recycle-luikje van de supermarkt had gegooid. Heb ik op het laatste moment dan toch, in een Hans Klok-achtige actie, een paar verkeerde met juiste flessen omgeruild..? En ben ik dus in m'n eigen truc getrapt? 

Dat zou vet-cool zijn. Dan ligt er nog een cariëre als illusionist in het verschiet. Ik kan alleen m'n haren niet zo in de wind laten wapperen als Hans. Daar heb ik namelijk al eerder een vette verdwijntruc mee gedaan..