Walhalla

Poeh, wat was het nog druk, zo laat op de avond. Op de Willemsbrug stond ik in de file, onderweg naar Rotterdam-Zuid. Zojuist had m'n moeder me gebeld met de vraag of ik ze wilde komen ophalen bij het kleine theater Walhalla in Katendrecht, waar ze op een feestje van goede kennissen waren geweest. Eerder op de avond had ik ze daar afgezet. M'n vader reed liever niet zelf, om zo ook wat te kunnen drinken. En dat was 'm gegund!

Toen m'n ouders om pakweg kwart over 12 weer in m'n auto stapten kreeg ik een uitgebreid verslag van de geslaagde avond te horen. Ook al was de avond lang geweest en had de drank rijkelijk gevloeid, ik merkte daar weinig van. Al is het natuurlijk wel zo dat je vleugen alcohol ruikt, wanneer je zelf supernuchter bent en mensen ophaalt die een feest hebben bijgewoond. Als ik bij een controle zou zijn aangehouden en ik het raampje had opengedraaid had de agent me zonder er verder bij na te denken een blaaspijpje aangereikt.

Het deed me denken aan die keer dat ik (ergens begin jaren 80) 'De Bob' was na een avondje stappen in discotheek Alcazar in Puttershoek.
Ikzelf was nuchter als een aap, maar naast en achter me in m'n bruine Ford Taunus zaten drie flink aangeschoten stapmaatjes. Ergens op een achteraf-weggetje in de Hoekse Waard stuitte ik op een alcoholcontrole en nadat ik m'n autoraampje (toen nog handmatig) opendraaide trok de door de alcoholdampen overvallen agent een vies gezicht, waarna hij me vriendelijk vroeg om uit te stappen. Ik gehoorzaamde gedwee, maar mijn door de alcoholische versnaperingen enigszins recalcitrante vrienden hadden andere plannen. Luid begonnen ze te protesteren en de agenten in de maling te nemen. Ik schaamde me diep en begon ondertussen keurig netjes over de witte streep van de weg te lopen, op aanwijzing van de agent. M'n vrienden deden - op eigen initiatief - soortgelijke pogingen, maar brachten het er aanmerkelijk minder goed vanaf, tot grote hilariteit van henzelf.

Al met al duurde het een hele poos voordat ik iedereen weer de auto had ingeloodst, nadat de agent me had aangegeven dat ik mocht doorrijden. 'Goede reis verder!', zei hij. 'En rustig aan jullie!', tegen m'n lawaaierige medepassagiers.

Deze keer was er geen alcoholcontrole en zette ik m'n ouders tegen kwart voor een veilig thuis af.
'Fijn dat je ons opgehaald en thuisgebracht hebt!' zeiden ze toen ze uitstapten. Ik antwoordde dat ik het heel graag had gedaan en meende dat natuurlijk van harte. Want zeg nou zelf: Walhalla klinkt mooi en fijn, maar iedereen zou z'n ouders er toch graag weer willen kunnen ophalen?