Twee motten op Spotify

Vorige week schreef ik al dat afgelopen zondag een reünie zou plaatsvinden van de nakomelingen van de ouders van mijn oma. Inmiddels kunnen de organisatoren ervan met een heel tevreden gevoel terugkijken op een geslaagd evenement, waarbij zo'n honderd deelnemers zich prima hebben vermaakt.

Al vanaf het begin tot een flinke tijd na de geplande eindtijd was iedereen met elkaar in gesprek. Iedere tak van de familie had naamkaartjes met een eigen kleur, waarop ook werd aangegeven wie zijn vader of moeder en opa of oma was en aan de muur waren diverse geprinte stambomen opgehangen. Dat alleen al zorgde voor vermakelijke gesprekken. Maar daarnaast was er onder meer (naast de vanzelfsprekende hapjes en drankjes) een interessante presentatie over de geschiedenis van de familie, een kwis met lastige vragen, hilarische oude beeldfragmenten en prijzen voor iedereen, waren er muzikale intermezzo's en kwamen postuum Toon Hermans (zoekend in het struikgewas) en Dorus (met twee motten) langs. En mede door de oude familiefoto's die onophoudelijk op een scherm voorbijkwamen maakte iedereen die middag een stapje terug in de tijd. Dorus leek overigens al voordat de reünie begon die tijdreis te hebben gemaakt. Hij had een draagbare cassetterecorder uit de jaren zeventig bij zich en ging ervan uit dat we die anno 2017 op de geluidsinstallatie konden aansluiten... Dat kon natuurlijk niet, maar Spotify bood de oplossing!

Al met al ging de tijd snel. Eigenlijk hadden we nog maar net genoeg tijd om een groepsfoto te nemen. Want dat heeft best wat tijd nodig...
Een groot stuk van de zaal moest worden omgebouwd met rijen stoelen voor de oudste generatie, krukken erachter voor de generatie erna en staplaatsen voor de jongsten.
Ikzelf keek tevreden toe hoe de 'tribune' zich vulde, realiseerde me dat er voor mij inmiddels geen plaats meer was en koos daarom maar voor een plaatsje op de (voor)grond.

Bijzonder vind ik het dat een groep achterneven en -nichten die vrij willekeurig tot stand was gekomen zoveel verschillende aanvullende kwaliteiten bezat dat alles perfect verliep. Organisatievermogen, artisticiteit, pragmatisme, doorzettingsvermogen en allerlei andere talenten waren gebundeld.

Er zal best een flink aantal jaar overheen gaan voor er over een volgende reünie wordt nagedacht. Tegen die tijd heeft Spotify net zo'n fossiel imago als de cassetterecorder van die man van die twee motten...