Hij had er 's morgens helemaal geen zin in, die zoon van ons. In de open dag van Hogeschool Rotterdam, net in het weekend voorafgaand aan de belangrijke toetsweek in het examenjaar van 6VWO. Maar ja, het is nu ook de tijd om na te denken over de toekomst, ookal heb je geen zin om keuzes te maken.
De HSR is voor ons vrij dichtbij. Na een stukje fietsen pakten we de metro en we stapten op station Beurs vlak voor de deur uit. Bastiaan had zich aangemeld voor het bijwonen van voorlichtingsbijeenkomsten over Informatica en over Creative Media & Game Technology.
Toen we het gebouw binnenliepen werd vrijwel meteen 'ik voel me hier als een vis op het droge' in m'n oor gefluisterd. Maar eenmaal op de juiste verdieping beland veranderde dat snel. We voerden leuke gesprekken en woonden inspirerende presentaties bij.
Ons enthousiasme was zo aangewakkerd dat we spontaan besloten deel te nemen aan een workshop. En tijdens die workshop was m'n eerder die dag nog zo terughoudende zoon degene die bij vragen met meest de hand opstak en antwoord gaf. Al met al kostte de open dag ons meer tijd dan dat we 's morgens hadden voorzien. En omdat we daardoor nog niet hadden geluncht - op een aantal mini-muffins tussen de programmaonderdelen na - stilden we onze trek met een goedgevulde Turkse pizza in een shoarmatent in de Witte de Wittstraat.
We gaan de komende tijd natuurlijk nog naar meer open dagen van universiteiten en hogescholen. Maar dit was alvast een goed begin, vond ook Bastiaan zelf. En dat lag gelukkig niet alleen aan de mini-muffins in de hal en de shoarmatent binnen handbereik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten