Bewegen op kantoor

Sinds kort word ik eens in de week flink te grazen genomen door een manueel therapeut. Ik heb al een tijdje een zere nekspier en schouder en Manuela de therapeut (zo noem ik ze maar even)  laat mijn spieren en gewrichten nu wekelijks geluiden maken die ik tot voor kort niet voor mogelijk had gehouden. Wat de oorzaak van het ongemak is weet ik niet. Waarschijnlijk komt het door een ongelukkige beweging die ik een poos terug tijdens het volleyballen maakte. Maar in ieder geval wees ze me deze week ook op het belang om tijdens het kantoorwerk af en toe van houding te veranderen. En beter nog: af en toe even iets anders gaan doen. Even een loopje naar de koffieautomaat en - als gevolg daarvan - even later naar het toilet. En in plaats van die collega te mailen of te bellen even naar hem of haar toelopen; dat soort dingen...

Nou let ik daar altijd al wel op, maar het kan natuurlijk altijd beter. Onlangs was ik op bezoek in 'the Rotterdam Science Tower', een van de hoge kantoorgebouwen op het Marconiplein waar ik tot drie jaar terug werkte. In die toren zitten tegenwoordig jonge, dynamische 'start-ups'; nieuwe nog kleine dynamische bedrijfjes die gehuisvest zijn in een flitsende werkomgeving die onvergelijkbaar is met het saaie kantoor dat het tot voor kort nog was.

Ik keek m'n ogen uit. Zo was er een heuse glijbaan die de mensen in sneltempo naar een lagere verdieping bracht, en waren er vergaderkamers waar geen stoelen stonden, maar schommels aan het plafond hingen. Het voelde alsof ik in een absurde sketch van Monty Python was terechtgekomen. Maar dit was niet de werkplek van The Ministry of Silly Walks, dit was wel speels maar toch echt serieus bedoeld.

Begrijp me goed; ik vind het allemaal best hoor, die glijbanen en schommels om de werksituatie te verbeteren of op te leuken. Als het maar niet zo is dat je carriëre afhangt van een stevige wip met de baas.