Beestenboel

Net als iedereen wilden ook wij erbij zijn. Het moment meemaken dat die zon opkomt. Het moment dat de hele beestenboel in beweging komt. Rennend, sierlijk lopend of vliegend. Hele kuddes die van verre zijn gekomen.

Omdat ikzelf niet zo'n kudddedier ben liet ik me leiden door een stem, die ons over stillere weggetjes van de asfaltjungle leidde en zorgde dat we op tijd op het plein aankwamen waar het spektakel zou plaatsvinden. Ik zette vrouw en zoon af en ging m'n stalen ros in een stalling te zetten. Dát viel niet mee. De dichtstbijzijnde stallingen waren vol of er stonden lange rijen voor te wachten. 
Er restte me niets anders dan een jaguar te volgen die ook op zoek was naar een overdekt plekje. En even later stond ik me op te vreten voor een zebra, terwijl ik werd gepasseerd door een aantal gazelles (maar ook batavussen en unions). Uiteindelijk slenterde ik weer een poos erna een overdekte stalling binnen, vlak achter een lelijke eend (of waren het twee paarden; ik weet het niet meer precies).  

Nadat ik m'n stalen ros daar had achtergelaten liep ik in een draf terug naar mijn vrouw en zoon, die vast al een plekje vlakbij de rots zouden hebben bemachtigd en die elk moment de springbokken, kafferbuffels en giraffen daar zouden kunnen zien aankomen. 
Pfff... de afstand tussen de stalling en die rots viel me tegen. Ik ben niet anti-lope(n), maar dit was best een eind. Ik arriveerde nog net op tijd, al zweette ik door het gehaast als een otter.

Daar kwam de zon op... "Nants ingonyama bagithi Baba" klonk het in het Circustheater. Het was het begin van zo'n drie uur genieten van een spektakelstuk voor oog en oor. Dat de muziek van sir Elton deugde wisten we al, maar ook visueel was de musical The Lion King zeer de moeite waard.

Gek was wel dat toen we na de pauze terug kwamen bij onze stoelen er per ongeluk een domme gans en een kafferbuffel op onze plaatsen waren gaan zitten. Ze bleken de plaatsnummers op hun tickets niet goed te hebben gelezen. Toen ze dat eenmaal doorhadden besloten wij om van een mug geen olifant te maken.
Na afloop reden we terug naar Capelle en zochten we een eethuisje op. Met honger als een paard en trek als een vogel...