Oranje-vrouwen

'Waarom hangen hier allemaal oranje vlaggetjes?' vroeg Bastiaan een paar weken terug aan mij toen we door het Limburgse Nieuw-Bergen fietsten. Ik antwoorde dat het EK Voetbal voor Vrouwen was begonnen en dat een van de spelers waarschijnlijk in dit dorp woonde. Dit laatste zei ik omdat ik in andere plaatsen nog geen oranje vlag of attribuut had gezien.

Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik voetbal - of het nou van mannen of vrouwen is - best redelijk volg, maar van de gekte die ik bij succes van de oranjemannen zie op tv, op straat en in de supermarkten moet ik niet veel hebben. Wat dat betreft was dit vrouwen-EK een verademing. Ook zeg ik eerlijk dat ik liever kijk naar de gemiddelde voetbalster dan de doorsnee voetballer. Robben bijvoorbeeld is een fantastische speler, maar hij is na het missen van een kans toch een stuk minder aantrekkelijk dan bijvoorbeeld Lieke Martens.

Jammer vond ik het wel dat Voetbal Inside bij dit Vrouwen-EK geen live-programma's maakte vanuit het Kurhaus, zoals ze dat bij de mannen altijd wél doen (of deden?). Daarom namen mijn zoon en ik de honeurs waar tijdens de finale. Oké, we zaten weliswaar niet ín het Kurhaus maar in een Pizzeria op de boulevard ervoor, maar toch...

En het hielp. Na de 4-2 winst was het een dolle boel. Iedereen bleef maar hossen en juichen. Op tv bedoel ik, want in de pizzeria ging er niemand uit z'n bol. Hooguit Bastiaan, bij mij aan tafel. Maar dat doet hij eigenlijk altijd wel als er een grote pizza op het bord voor hem ligt. Viva Italia!!