Smart phones en domme gebruikers

'Ik moet (van mezelf) deze week nog iets op m'n blog schrijven!', dacht ik net op de fiets naar huis, gedisciplineerd als ik ben. Maar waarover dan? Ik prakkiseerde me suf. Die reünie met klasgenoten van de lagere school, dat etentje met m'n volleybalcollega's? Best gezellig allemaal, maar levert het een leuk stukje op..?
Want dát had ik mezelf min of meer voorgenomen, toen ik een kleine tien jaar terug begon met deze blog-pagina.

En net toen ik dat dacht maakte het fietsende schoolmeisje dat ik wilde passeren een enorme zwieper, waardoor ik ze maar net kon ontwijken. Ze hing voorover op haar stuur gezellie te whatsappen. Pfff... Je wil niet weten hoe vaak ik dit soort slingerende scholieren passeer!

Of ik moet remmen voor voetgangers die dankzij hun smartphone zo in hun eigen wereldje zitten dat ze zich er totaal niet van bewust zijn dat ze een fietspad schuin oversteken. En dan heb ik het nog geeneens over de automobilisten die de raarste capriolen uithalen om maar vooral geen Facebookberichtje te missen.

Letterlijk én figuurlijk zijn ze vaak het spoor bijster. De phones worden steeds smarter maar de gebruikers steeds minder smart, lijkt het wel...

Stomtoevallig viel m'n oog na thuiskomst op een krantenartikel over de gevaarlijke afleiding die een mobieltje voor de jeugd is. Dat was voor mij hét teken dat ik het deze keer maar eens moest hebben over ons domme gedrag vanwege de smartphone. 

Punt is wel dat het zo geen leuk stukje dreigt te worden.
Daarom schrijf ik ook meteen maar iets over de lift van ons kantoor. Daar heeft de smartphone slecht bereik, maar veel mensen gebruiken de (verticale) reistijd toch om Facebook of Whatsapp te lezen. Dat kan in ieder geval veel minder kwaad dan op het fietspad of de weg.
Terwijl de lift ons een paar dagen terug stapvoets naar het bedrijfsrestaurant op de 21e verdieping leidde werd mijn collega door haar smartphone weggetrokken uit de echte naar de digitale wereld. Op een gegeven moment las ze (als ik het goed heb) iets over wat ze 's avonds zouden eten. Maar de mede-liftgebruikers hadden geen idee waar het om ging toen ze ineens uit het niets 'O LEUK! LEKKER!' riep.

De anderen reageerden wat verbaasd en lacherig.

'Zit je weer op Tinder te kijken?' vroeg ik haar.

Weer werd er gelachen. En ik zag haar denken 'smart-ass'...