De school en de oorlog

'Jasmijn gaat vandaag in de klas jouw boek laten zien!', luidde het whatsapp-berichtje dat m'n broer me stuurde. Bijgevoegd was een foto van mijn 7-jarige nichtje die trots poseerde met 'Granaatsplinters in het plafond', dat ik een paar jaar terug schreef naar aanleiding van mijn vader's verhalen over hoe hij als jong jochie de oorlog had beleefd.

De kinderen uit de klas van de oudste van m'n broer hadden te horen gekregen dat ze iets naar school moesten meenemen dat met de oorlog te maken had. Ik stel me zo voor dat ze toen ze was thuisgekomen had rondgekeken en nadat ze haar blik hadden laten glijden langs de flatscreen-tv, iPad, combi-magnetron en vaatwasser in de boekenkast de zwartwitte omslag van mijn debuutroman ontdekte. 

Maar ik denk dat ik het nu romantiseer. Hoe dan ook vind ik het hartstikke leuk dat m'n nichtje als mijn PR-assistente slinks mijn boek onder de aandacht brengt. Nu maar kijken of de verkoopcijfers de weg naar boven weer weten te vinden. Het jacht dat ik na verkoop van de eerste druk heb aangeschaft kan wel weer een opknapbeurtje gebruiken.

Toevallig stuitte onze eigen Bastiaan onlangs bij het opruimen van zijn kamer op een boekbeschrijving die hij in 3VWO had gemaakt. Een beschrijving van...

'Granaatsplinters in het plafond'. Ik wist me weer te herinneren hoe hij destijds aan de lerares had gevraagd of het beschrijven van een boek van z'n eigen vader binnen de regels viel. En dat was blijkbaar het geval.

Ik had de boekbeschrijving zelf echter nooit gelezen, dus ging er eens goed voor zitten en was aangenaam verrast.

Het leek wel een officiële boekrecensie!  Hij wist de essentie goed te pakken, kraakte (voorzichtig) wat kritische noten maar gaf het boek uiteindelijk een negen...

Ik keek er wel van op dat de lerares onderaan de boekbeschrijving 'De aanslag van H. Mulisch ook wat voor je?' had neergepend.

Want begrijp ik nou goed dat er iemand anders nóg een boek over de oorlog heeft geschreven?