donderdag 22 oktober 2015

Ook tachtig!

In augustus werd mijn vader 80 jaar en vorige week was het ook voor mijn moeder zo ver. Ik schrijf het op alsof het allemaal heel vanzelfsprekend is, maar realiseer me terdege dat dat niet het geval is... Het is best bijzonder en ik ben blij dat ik het mag meemaken!

Net als twee maanden terug dook ik weer in de schoenendozen met foto's en zocht ik ook digitaal naar foto's van de afgelopen 80 jaar. Daar vond ik onder meer een kiekje van een klein meisje met een grote strik in het haar, een foto van mijn opa en oma met - van groot naar klein - alle kinderen achter zich, mijn moeder die badmintont in de straat van haar geboortehuis, een foto van haar huwelijksdiner en allerlei foto's met kinderen en kleinkinderen.


Vorige maand gaven mijn beide ouders hun 80-jarig verjaardagsfeestje, maar afgelopen zondag werd het voor mijn moeder nog eens dunnetjes overgedaan met man, (schoon)kinderen en kleinkinderen. Dat komt dus neer op een met 14 'man' gevulde huiskamer. 
En hoewel niemand te beroerd is om te helpen (ook de jongste kleinkinderen niet!) zijn mijn pa en ma eigenlijk vrijwel de hele tijd in touw om de visite te voorzien van drankjes en allerlei koude en warme hapjes. Ook dat is niet zo vanzelfsprekend!
Het is in feite een gelukje dat ik in de digitale schoenendoos nog een foto kon vinden van opa die even was gaan zitten om een boekje te lezen met de jongste telgen van de familie!