Afgelopen zaterdag vierden mijn vader en moeder hun tachtigste verjaardag in het Petit Café op de begane grond van het appartementencomplex waar ze wonen. Mijn vader was vorige maand jarig en mijn moeder mag volgende maand (figuurlijk) 80 kaarsjes uitblazen. Het organiseren van het een en ander heeft mijn moeder vooraf waarschijnlijk best wat slapeloze nachten bezorgd, maar na afloop constateerden we gezamenlijk dat het een zeer geslaagde middag was geweest.
Ikzelf vond het - net als zij - erg leuk om mensen te spreken die ik de laatste jaren niet zo vaak meer zie. Bovendien waren er heerlijke hapjes geregeld en zorgden (onder meer) de kinderen van mijn zus ervoor dat niemand 'op een droogje' hoefde te zitten. De op een grote tv vertoonde oude en nieuwe foto's en filmpjes haalden 'verhalen van vroeger' bij ons naar boven, zorgden voor af en toe een lach en zelfs voor bijzondere ontdekkingen.
Zo schreef mijn broer afgelopen zondag al dat hij op een van de foto's had ontdekt dat m'n moeder in haar jonge jaren al over een iPhone beschikte.
Zo schreef mijn broer afgelopen zondag al dat hij op een van de foto's had ontdekt dat m'n moeder in haar jonge jaren al over een iPhone beschikte.
Dus toen we na afloop van het feestje alle in de zaal aangebrachte versieringen weer moesten weghalen heb ik - in de goede hoop dat ik die respectabele leeftijd mag halen - de 80jaar-vlaggetjes alvast maar bewaard. En ik heb even getwijfeld, maar de ballonnen zijn uiteindelijk toch maar wél lekgeprikt en weggegooid.