donderdag 27 augustus 2015

Ho even

Vrijwel elke zomer neem ik een kijkje bij het Brabantse Bosbad Hoeven. Soms met meerderen, maar soms alleen met Bastiaan. Ik heb al vaker geschreven dat ik met mijn ouders, zus en broer(tje) veel zomerse weekenden doorbracht op de daarnaast gelegen camping. Net als overigens bijna de hele familie van mijn moeder's kant. Spelend in het zwembad, de grote speeltuin, het sportveld en bij de automatenhal (flipperkasten!) leken weekenden weken en zomervakanties maanden te duren. In de Bosbadhal was regelmatig een Disco-show van toenmalig TROS-dj Ad Roland, waar iedereen de dansvloer opstormde wanneer de La Bamba werd gedraaid. En ook bijvoorbeeld André van Duin of van René van Vooren en Piet Bambergen (de Mounties) traden er af en toe op. Maar wanneer het goed weer was waren we hele dagen in het zwembad te vinden.
Vorige week slenterde ik over camping Hoeven en vertelde ik Bastiaan honderd-uit wat er door de jaren heen allemaal was veranderd. Ik wees naar struiken en zei dat daar jarenlang onze caravan stond, ik vertelde waar de familie stond, waar de kantine en de campingwinkel waren en ga zo maar door. En ik weet dat het Bastiaan allemaal niks zegt, hoe goed hij ook zijn best doet geïnteresseerd over te komen. Misschien liep ik dus eigenlijk wel gewoon hardop in mezelf te praten...
Maar het zwembad zegt hem wel dégelijk wat. Ook híj heeft daar inmiddels al wat herinneringen liggen. En ook hem valt dan op dat door de jaren heen dingen veranderen. Het grote 'ondiepe' was bijvoorbeeld vervangen door een 'waterspeelplein' en het oude gebouw met de kleedruimtes heeft plaats moeten maken voor een brede waterglijbaan. Dat is overigens giga-glijbaan nummer zes. Vroeger was ons enige spektakel de hoge duikplank (is trouwens nóg leuk), maar vandaag de dag zorgen vooral spectaculaire glijbanen als de Waverider en vooral de Kamikaze (15 meter recht naar beneden!) voor vermaak.

Toen we even later in een eetcafé in Boschenhoofd achter onze te grote portie frites zaten constateerden we dat dit een perfecte manier was geweest om de zomervakantie af te sluiten.
Ik nam me wel voor om door het jaar heen echt te proberen om af en toe - net als in een vakantie - te onthaasten.
En ineens herinnerde ik me de caravan waar vroeger dat bordje op hing met 'ho-even'.