Wanneer ik naar voetballers kijk valt me niet alleen het grote aantal tatoeages op, maar ook de bijzondere haarmode. De fraaiste en gekste figuren laten ze in hun haardos scheren. Om een of andere reden lukt het me niet om mee te doen met die haarmodes, al is er op dit moment een die ik wel zou kunnen volgen: de baard.
Tijdens de zomervakanties 'vergeet' ik me vaak te scheren en afgelopen zomer besloot ik na een paar luie dagen m'n baard maar eens te laten staan. Maar het is toch echt niks voor me... Als de haartjes langer worden gaat het kriebelen en plakkerig aanvoelen en verlang ik weer naar een (enigszins) gladde kin en wang.
.
M'n broer heeft in de vakanties dezelfde gewoonte, begreep ik laatst van 'm. En blijkbaar loopt hij nu - half april - om een of andere reden ook met een zomervakantie-gevoel rond. Afgelopen weekend trof ik hem tijdens het verjaardagsfeestje van m'n zus met een (wel keurig onderhouden) baard. Wilma maakte er een mooie foto van.
Toen ik de foto terugzag bedacht ik me dat dit wellicht een goed moment voor ons is om auditie te doen voor 'Baardmans en Kale - The Movie'.
