Voorzichtig

'Rij voorzichtig',  zegt Wilma elke ochtend als ik op de fiets stap. Omdat mijn fiets dankzij mijn (bijna) dagelijkse rit naar kantoor alweer aardig wat kilometers had gemaakt bracht ik 'm afgelopen zaterdag voor een beurtje naar de fietsenmaker. Dinsdag kon ik 'm weer ophalen en ik kreeg tot die tijd een leenfiets mee.

Toen ik nog niet zo lang weer thuis was belde de fietsenmaker. Hij kon zich herinneren dat ik m'n fietssleutel uit m'n broekzak haalde maar wist niet of ik die aan hem had gegeven. Hij kon 'm in ieder geval nergens meer vinden... Dus of ik m'n zakken nog eens wilde navoelen.
Dat deed ik, maar ik vond niks. Wel zag ik weer voor me dat ik met 't sleuteltje in m'n hand had gestaan en toen aan de fietsenmaker had gevraagd of hij een extra kabelslot voor me had. Hij had zo'n kabel gepakt en om de zadelstang van de leenfiets gewikkeld... Ik ben er verstrooid genoeg voor om die sleutel weer in m'n eigen zak te stoppen in plaats van 'm te geven, maar kon echt niks in m'n zakken vinden...
'Ik ga hier in de zaak nog wel verder zoeken naar je sleutel',  zei de fietsenmaker. 'Hij ligt vast hier..!'

Een uur later belde hij echter weer! Ze hadden de sleutel niet gevonden en vroegen of ik daarom maar m'n reservesleutel wilde komen brengen. Ik pakte m'n reservesleutel en stapte m'n schuur binnen om de leenfiets te pakken. Maar wat lag daar nou op m'n bagagedrager bij het om m'n zadelstang gewikkelde kabelslot? M'n fietssleutel! De fietsenmaker had m'n sleutel aangepakt en die even op de bagagedrager van de leenfiets gelegd tijdens het omwikkelen van de zadelstang met het kabelslot.

Ik fietste snel naar de fietsenzaak en vertelde daar m'n verhaal. Daar hadden ze (natuurlijk zonder resultaat) de hele zaak binnenstebuiten gekeerd, en waren ze verrast en zeer verbaasd over het feit dat ik zo'n eind had gefietst met een los sleuteltje op m'n bagagedrager!

Over voorzichtig rijden gesproken!

Toen ik dinsdag m'n eigen fiets weer kwam ophalen kwamen ze weer op het sleutelincident terug.
"Hebben wij u eigenlijk al beloond?' vroeg de eigenaar van de zaak. "Want klanten als u zijn goud waard!',  zei hij lachend. Hij gaf me een hand en overhandigde me een gouden chocolade-medaille.

Lachend nam ik die dankbaar in ontvangst. Want die calorieën trapt deze voorzichtige fietser er wel weer af...