Het is later

Laatste dag oude Rotterdam Blaak, 
sept 1992 (van video)

Wanneer ik lees of hoor dat er grootschalige sloop- en bouwactiviteiten gaan plaatsvinden in de buurt trek ik er graag op uit om daar iets van vast te leggen 'voor later'. Vroeger vooral met m'n videocamera, tegenwoordig vaker met een fotocamera, omdat het resultaat van m'n inspanningen dan eenvoudiger op een site als deze te plaatsen is (misschien moet ik toch ook eens het e.e.a. op YouTube zetten...).

In september 1992 was ik bij Station Blaak, toen daar de laatste trein over het oude spoorviaduct en de oude spoorbrug in Rotterdam reed en schoot ik leuke beelden van dit voor Rotterdam bijzondere moment.

Toen ik begin jaren tachtig in Dordrecht woonde en met de trein naar Den Haag (militaire dienst) of Rotterdam (werk) reisde, was het elke dag weer bijzonder om op Rotterdam-Zuid de oude huizen te passeren waar - in mijn herinnering - altijd wasgoed hing te wapperen aan de balkonnetjes en was de stad op z'n mooist wanneer je de rivier overstak.

Bijzonder vond ik het oude torentje dat bij het Witte Huis in het water stond (en nog steeds staat). Wanneer er een klein bootje tegen het torentje aan in het water lag, was er in het gebouwtje een kunstenaar aan het werk.

Ik filmde op die septemberdag in 1992 niet alleen het oude luchtspoor, maar ook het toen fonkelnieuwe Station Blaak dat in de nieuwe spoortunnel (onder een futuristische glazen koepel) lag te wachten om de dag erna open te gaan.

Afgelopen zondag stapten Bastiaan en ik in dat ondergrondse station op de trein.
'Het is toch best nog modern, ookal is het al bijna een kwart eeuw oud!',  zei m'n zoon. Dat is dan weer zo'n moment waarop ik me oud voel... Ik vertelde hem over de filmbeelden die ik had gemaakt in de tijd dat het oude station nog bestond en het nieuwe station werd gebouwd en eergisteravond heb ik hem de beelden laten zien.
De tijd die ik destijds 'later' noemde, is immers al lang aangebroken, realiseer ik me nu.

De trein bracht ons van het inmiddels belegen Station Blaak naar het gloednieuwe Rotterdam Centraal, dat drie dagen ervoor officieel in gebruik was genomen door onze (ook al nieuwe) koning.

Toen in 2006 duidelijk werd dat het Centraal Station van Rotterdam plaats zou gaan maken voor een ander, veel groter station, was dat voor mij vanzelfsprekend aanleiding om met de camera onder de arm richting stationsplein te wandelen om het een en ander op de gevoelige plaat vast te leggen. 'Voor later' dus weer.
In de loop van de jaren heb ik dit ritueel, meestal vergezeld door Bastiaan, herhaald.

Zondag kon ik de laatste foto aan de reeks toevoegen. En we waren niet alleen op deze mooie dag. Ook vele andere mensen waren er op uit getrokken om een blijk te werpen op de imposante nieuwe aanwinst voor de stad.
Want dit is wel een bijzonder stukje Rotterdam geworden! Vroeger moest je slalommen tussen de junks en trams, maar nu is er sprake van een mooi visitekaartje voor de stad.
Mooi ook dat ze de oude letters op de gevel van het nieuwe bouwwerk hebben aangebracht. En de klok van het oude station, laat ook op de nieuwe gevel weer zien dat er gelukkig altijd weer een 'later' komt...

Ikzelf vind het leuk om de plaatjes van vroeger terug te zien. Kijkend naar de poserende Bastiaan voor de stations valt me trouwens op dat niet alleen het station in de loop van de jaren groter is geworden...