De vrije dagen rondom de kerst gebruik ik vaak om bijvoorbeeld m'n administratie weer eens op orde te brengen of om m'n foto's en filmpjes te ordenen.
Vroeger gebeurde dat met ordners, plakboeken en apparatuur waarmee je filmpjes letterlijk kon knippen en plakken, maar vandaag de dag gaat veel digitaal.
Bij het rondneuzen in oude fotobestanden kwam ik een foto tegen van kerst 2006 bij m'n zwager en schoonzus, met Bastiaan met z'n één jaar oudere neef Geordi en één jaar jongere neef Cameron voor een deur vol kerstkaarten.
Ook vond ik een foto uit 2004, waarop ik de jongens op de gevoelige plaat had kunnen vastleggen terwijl ze in onze huiskamer gefascineerd naar een paar kaarsen stonden te kijken. Kom daar eens om in 2013!
Ik nam me voor de drie gozers deze kerst weer eens gezamenlijk op de foto te zetten. De uitdaging was daarbij om dit te doen zonder dat een Wii U, 3DS of Smartphone hun gezicht afdekte.
Vooral het kerstkado waarbij een Italiaans loodgietertje in 3D door allerlei rioolbuizen rent en stuitert was erg in trek.
Als afleidingsmanoeuvre voor al dat Nintendo-geweld hebben we de spelfanaten een kerstdiner voorgeschoteld, ook in echt 3D. En om te voorkomen dat al dat lekkers met een paar hap-slik-reflexen naar binnen zou zijn gewerkt, heeft Wilma er - als extra vertragingsmaatregel - voor gezorgd dat ze moesten kluiven.
Hierdoor, en mede dankzij de snelle sluitertijd van mijn iPad-camera, is het me gelukt ze ook deze kerst weer te fotograferen.
En dat vinden ze later vast leuk om te zien. Want Super Mario mag dan een heleboel levens hebben, wij hebben er (voor zo ver ik nu kan inschatten) maar één.
Prettige kerst trouwens aan iedereen. Dat iedereen nog veel fijne kerstfeesten mag vieren. In Excelsis 3Deo...!