Heerlijke avondjes van vroeger

'Hoor de wind waait door de bomen' horen we vanavond weer uit veel schoorstenen zingen. Als de kinderstemmetjes tenminste boven het gebulder van de storm uitkomen, want ik begrijp dat er inmiddels een weeralarm is afgegeven. Het wordt zowel oude stramme als roet-besmeurde springerige mannen in ieder geval afgeraden om op daken te gaan lopen. En ze worden geadviseerd om hun paardje maar niet buiten te laten staan.

Bastiaan in 2006

Wij vieren al enkele jaren geen pakjesavond meer, want we pakken met kerst uit. Toch vond ik het altijd wel wat hebben.
Dat aan de buren vragen of ze wilden kloppen nadat ze de wasmand met kadootjes uit de schuur hadden gehaald en voor de deur hadden gezet. En dat - nadat je de voordeur had opengedaan - zeggen dat je nog net een Zwarte Piet had zien wegrennen...

Tja, je belazert je kind, maar het maakt het verhaal zo mooi. En zelf zijn we ooit ook zo belazerd zonder dat we er (voor zover ik kan nagaan) een trauma aan hebben overgehouden. Jaren terug had Bastiaan een poos staan dansen met een paar Zwarte Pieten in ons wijkgebouw en bij het kadootje dat we 's avonds in zijn schoen hadden gedaan had ik een briefje gestopt met 'Wat kan jij goed dansen zeg!'. Hij vond het geweldig toen hij het las, maar ik voel me zo ongeveer nu nog zwaar 'schuldig' terwijl ik dit opschrijf...

Ikzelf in 1968 (uit Super 8-filmpje)

In de jaren 60 en begin jaren 70 werd bij ons thuis ook uitgebreid pakjesavond gevierd. Vaak nog dubbel, omdat ook opa en oma met kado's langskwamen die Sint per ongeluk bij hun in de schoorsteen had gestopt (kan je nagaan, toen was die oude man dus al warrig en de weg soms helemaal kwijt). Er waren ook jaren dat de hele familie de middag voor pakjesavond naar opa en oma ging en het was dan een hele toer om iedereen een-voor-een het door oma opgestelde gedicht te laten voorlezen, waarna het kado kon worden uitgepakt.

Ach ja, dass war einmahl... Anno 2013 doen die merkwaardige figuren uit Spanje ons huis niet meer aan. Tenzij ik vanavond tijdens het wilde geraas een paar verwaaide types hulpeloos zie ronddolen over straat natuurlijk.
Dan roep ik alsnog als vanouds 'Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht, ookal zit je baard en mijter niet meer recht' (waarbij duidelijk moet zijn dat ik het woord 'knecht' alleen gebruik omdat het rijmt op 'recht').