Vorige week was ik met Bastiaan en z'n vriendje Melvin drie dagen in het Magic Kingdom van de beroemdste muis ter wereld, in het filiaal in Parijs om precies te zijn. Het werden drie zonovergoten en warme, maar ook fijne dagen. We zaten in het Newport Bay-hotel, dus profiteerden ook optimaal van het zwembad en het uitgebreide ontbijt (waarvan bij de jongens de kleine Danoontje-toetjes de hoofdmoot vormden).
Omdat het hotel zo dichtbij het pretpark ligt, had ik het idee om af en toe - na Space Mountain, de Indiana Jones-mijnkarretjesrit en de Big Thunder Mountain railroad - even nieuwe energie op te doen in het hotel. Maar in het hotel aangekomen wilden de jongens al snel naar het zwembad, en daar werd ook niet echt uitgerust... En zo werden het lange dagen, waarvan elke minuut 100% werd benut. De middelste dag waren we 's morgens vroeg al op het park omdat wij als hotelgasten eerder het park in mochten dan 'gewone' bezoekers (en je dus in een kwartiertje jezelf twee keer de ruimte in kon laten schieten!) en stonden we 's avonds om half 12 nog te kijken naar
Disney Dreams, een spektakel op en bij het sprookjeskasteel, met veel muziek, vuurwerk, licht-, laser- en watereffecten.
De derde dag vertrokken we om kwart voor zeven 's avonds, om Bastiaan's vriend eerst in Ossendrecht af te zetten en precies om middernacht de sleutel weer in onze eigen voordeur te steken.
 |
| Floris vorig jaar, bij Bastiaan op schoot |
Eerder die dag had Wilma me al gebeld om te zeggen dat het niet goed ging met onze kat Floris en dat de dierenarts zojuist nierfalen had geconstateerd.
Het ging al een paar weken niet zo 'florissant' met het beestje, die de afgelopen jaren hoofdrolspeler was in m'n blogs 'Aandacht' en 'Mep'. Hij kwam weinig binnen en was lusteloos. Maar dat zou ook met het warme weer van de afgelopen tijd te maken kunnen hebben gehad, dachten we.
Toen we na de lange autorit binnenkwamen troffen we de zieligerd onder een dekentje in een mandje aan, waar Wilma 'm eerder keurig had ingelegd.
Wilma en Bastiaan besloten bij hem in de huiskamer te blijven overnachten en 's morgens bleek het arme beestje stilletjes het tijdelijke voor het eeuwige te hebben ingewisseld.
Die avond heb ik een diepe kuil gegraven in een gemeenteperkje achter onze tuin en hebben we hem, na de nodige plichtplegingen, met z' drietjes een mooie plek gegeven bij een rozen- en een braamstruik.
Tja, that's life... Zo sta je de ene dag nog in het pretpark van de muis en de avond daarna in het treurplantsoen van de kat...
