De streep met de viltstift

Mensen die regelmatig kamperen of een vakantiehuisje huren bij Center Parcs of een van hun concurrenten herkennen het vast. Na het inchecken pakt de receptiemedewerkster er een plattegrondje van het terrein bij en zegt dan eerst 'u bent nu hier', waarbij ze slordig (want zogenaamd geroutineerd) een streep met een zwarte viltstift zet. 'Dan passeert u met uw magneetpasje de slagboom en rijdt u...' en een dikke streep wordt zigzag over de kaart getrokken, eindigend bij de plek waar je de komende tijd de dagen (eigenlijk vooral de nachten) doorbrengt.

Ook op Molencatenpark Ginkelduin bij Leersum, de camping waar we nu verblijven, is dit het ritueel. 'U gaat links om de tennisbaan heen, rechts langs het sportveld en gaat daar naar enz. enz...' zei het meisje toen ze met de zwarte stift in de weer ging. 'Oké, nou bedankt!'  zei ik, en ik wilde weglopen.

'Of wacht, U kunt beter anders rijden' reageerde de jongedame. Ze kraste een deel van het eerder zwartgemaakte parcours door en tekende een nieuw, iets korter lijntje.

Ook goed, dacht ik en even later stapten Bastiaan en ik de auto in waar Wilma op ons wachtte. Ik zei rustig te zullen rijden, want had geen zin in verkeerde afslagen en achteruitsteken met de caravan achter de auto. 
Wilma stuurde me keurig om de tennisbanen en het sportveld heen en zei dat we nu links de hoek om moesten. Dat deed ik dus maar gaandeweg bleek dat met bomen omgeven zandpaadje steeds smaller te worden, waardoor het voelde alsof we een soort van fuik inreden. 
Toen het echt te gek werd stapte ik uit en zag ik dat enkele meters verder alleen een langs het washok kronkelend voetpad overbleef. Hier kon nog geen scootmobiel langs, laat staan een auto met caravan...

Er resteerde me niets anders dan of het claustrofobische laantje weer helemaal achteruit te rijden of - ontdekten we - langs een dikke boom een smalle haakse bocht naar links nemen, een paadje in waarover het plattegrondje 'verboden voor caravans' vermeldde. Inmiddels waren, zoals meestal het geval is bij gedoe rondom een nieuwe campinggast, links en rechts hulpvaardigen en ramptoeristen komen aanlopen met adviezen. Ik besloot - zonder eerst iedereen geraadpleegd te hebben - de smalle hoek naar links te proberen en die Houdini-act lukte wonderwel. Terwijl van alle kanten takjes meebogen langs de auto en caravan zat Bastiaan onverstoorbaar op de achterbank en zei hij alleen 'Euh pap, hier mag je met de caravan niet door hoor.'

Toen we even later de caravan hadden neergezet ben ik even teruggelopen naar de receptie. Het meisje dat ons had geholpen was met andere mensen in gesprek maar aan een wat oudere dame achter de balie vertelde ik onze 'belevenissen'. 

'Oh excuses hoor' zei ze. 'Ze werkt hier vandaag voor het eerst. Goed dat u het zegt!'

Tsja, dacht ik. Misschien toch handig om een beginneling eerst even een rondje over de camping te laten lopen voor ze met een stift en een plattegrondje aan de slag mag. Of zeg haar wanneer ze naar het toilet moet dat ze eens moet proberen daar met de auto naartoe te rijden...