Oké, ik begrijp dat wanneer het over 'haar' gaat ik me in discussies enigszins bescheiden zou moeten opstellen. Wim Kan zei jaren terug al, naar aanleiding van een uitspraak van de toenmalige paus over anticonceptie: 'als je de sport niet beoefent, moet je je ook niet met de spelregels bemoeien'.
Maar toch, ik vind zo'n lekker kort koppie bij die zoon van me veel leuker staan. Aan de andere kant begrijp ik ook dat je zo'n knul ook een beetje z'n eigen gang moet laten gaan op dit soort (uitgegroeide) punten.
En toen ik laatst door een oud fotoalbum bladerde besefte ik dat ik weinig recht van spreken heb. Ikzelf heb ook rondgelopen met een kop lang haar dat alle kanten op stond, niet in de laatste plaats omdat ik m'n het steeds in m'n mondhoeken stopte (verzuchtte hij weemoedig).
Ik moet dus gewoon ophouden met zeuren erover. Bij mij is het tenslotte uiteindelijk ook eeeeh... goed gekomen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten