Wanneer ik aan het eind van een jaar al die terugblikken op de voorbije twaalf maanden zie op tv en in de kranten, vraag ik me - terwijl ik kijk naar het vuurwerk dat anderen afsteken - altijd af hoe het jaaroverzicht van het volgende jaar er uit zal zien. Begin 2011 had ik niet bedacht dat ik twaalf maanden later bij het jaaroverzicht instortende kernentrales en radioactieve zeeën zou zien. Of een dooie Ghadaffi en een ouwe tv-kijkende Bin Laden, voor hij werd omgebracht. Ook had ik nooit kunnen bevroeden dat een Noors eiland en een winkelcentrum in Alphen aan de Rijn dieptriest voorpaginanieuws zouden worden.
Twee-en-een-halve week geleden begon 2012 met eeen schone lei. De krant- en beeldarchieven van dit jaar waren nog helemaal blanco. Inmiddels is het 19 januari en stapelt het materiaal zich alweer op. Zo ligt er een enorm cruiseschip gekanteld onder water bij Toscane, omdat de kapitein een paar rotsen vlakbij de kust over het hoofd hadgezien. Toch ook iets waarvan we, honderd jaar na het zinken van de Titanic, dachten dat we dat nooit meer zouden meemaken...
Het is maar goed dat we al de zekerheid hebben dat we eind 2012 terugzien dat dit jaar de eurocrisis zal zijn beëindigd, dat Oranje europees kampioen is geworden, de Olympische Spelen in Londen een groot succes en dat Jan Smit een uiterst succesvol duet heeft opgenomen met mijn vandaag jarige zoon Bastiaan (zie foto).
Als ik het overigens goed begrijp moet men de jaaroverzichten van 2012 voor 20 december publiceren en uitzenden, want de Maya-kalender leert ons dat het daarna sowieso geen zin meer heeft...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten