Super

Ik ben deze herfstvakantie een paar dagen vrij en besloot gisteren, ook omdat het rotweer was, om de oude Super8-filmpjes van m’n vader eens te voorschijn te halen om ze af te spelen en te filmen met de digitale videocamera.

Dus toverde ik de zolder om in een bioscoop. Leuk om te zien dat Bastiaan het nu net zo fantastisch vindt als ik vroeger wanneer alles wordt verduisterd en de filmprojector en het grote projectiescherm worden neergezet. En vervolgens maakt dat ouderwetse ‘rekkketekketek-geluid’ van de projector het alleen maar mooier…

Tientallen van die korte oude filmpjes passeerden de revue; sommigen waarvan ik het bestaan echt niet (meer) afwist. De komende tijd ga ik ze beetje bij beetje –op de lange herfst- en winteravonden – voorzien van wat tekst en een muziekje.

Ach, iedere gek z’n gebrek, zeggen ze toch? Ik vind dat onwijs leuk, iemand anders waarschijnlijk Super8elijk.