De social media zijn niet meer weg te denken uit onze samenleving. We sms-ssen, twitteren, MSNnen en Hyven wat af met z’n allen. We laten weten waar we zijn, hoe we ons voelen en wat we willen. Dus turen we op grote en kleine schermpjes en tikken we op ons toetsenbord of op de minitoetsjes van onze smartphone.
Toen Bastiaan onlangs een week op zomerkamp naar Eersel (bij Eindhoven) ging, kon ik dankzij de GPS op de smartphone van een van de begeleiders live exact zien waar ze waren. Er was zelfs te zien met welk tempo ze heen en weer liepen. Ik zag thuis achter m’n laptop dat de bus die de kids naar het zomerkamp bracht op sommige stukken te hard reed en ontdekte zo ook dat ze ’s avonds laat nog in een bos wandelden…
Het is machtig mooi maar ergens ook wel een beetje eng. Ik kan me zo voorstellen dat een jaloers persoon die zijn of haar partner van vreemdgaan verdenkt ’s morgens stiekem GPS in de smartphone van de partner activeert. Daarna is op de laptop thuis prima te zien waar hij of zij uithangt en welk tempo er bewogen wordt...
Maar gelukkig bestaat ook de oude wijze van communiceren nog. Niks tikken op een toetsenbord en turen op een schermpje. Toen we vorige week thuiskwamen en Bastiaan nieuwsgierig was of z’n vriendje nog aan de deur was geweest, hoefde hij niet de pc op te starten om tweets of Hyve-berichten te lezen. Lekker ouderwets troffen we op de tegels in onze voortuin een met stoepkrijt geschreven boodschap aan.
Ik vroeg me trouwens nog wel af of hij niet eerst even op Buienradar.nl heeft gekeken of z’n boodschap niet zou wegregenen voordat wij hem konden lezen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten