Ik vind dat prima hoor, maar het vergt enig aanpassingsvermogen mijnerzijds. Ik moet maandagmorgen echt niet aankomen met de prestaties van Feyenoord (of het gebrek daaraan) en heb gelukkig van huis uit toch al niet zo de behoefte om te praten over auto’s, motoren en andere mannendingen. In plaats daarvan domineren vrouwen-gespreksonderwerpen de wandelgangen en krijg ik bijvoorbeeld regelmatig goed bedoelde kledingadviezen (sommige dingen kunnen in 2011 nu eenmaal écht niet meer), waar ik me overigens slechts ten dele iets van aantrek. En ik zie dat vrouwen veel meer naar elkaar kijken dan dat mannen dat doen. Zo stond onlangs een foto van de wethouder in de Volkskrant. En hoewel ze over het algemeen best fotogeniek wordt gevonden (ook door mijn vrouwelijke collega’s) werd nu toch geconcludeerd dat ze er niet zo voordelig op stond. De nek leek te kort, weer andere delen leken iets te dik… ik weet het niet meer.
Ik probeerde als man voorzichtig mee te doen in dit typische vrouwengesprek en zei dat het leek alsof de fotograaf bij het maken van de foto op z’n hurken had gezeten. Dus stelde ik dat de blijkbaar niet zo geslaagde foto van de wethouder het gevolg was van het feit dat de fotograaf haar van onderen had gefotografeerd.
Alom hilariteit was het gevolg…. De fotograaf had ‘haar van onderen’ gefotografeerd!
Blozen doe ik niet zo snel meer, maar ik voelde me toch wel wat opgelaten door deze ongelukkige woordkeuze. Da’s toch wel een beetje de omgekeerde wereld. Blijkbaar zijn dubbelzinnigheden tegenwoordig niet meer exclusief voorbestemd voor de mannen-werkvloer. Waar is de tijd dat wij mannen dubbelzinnige woordspelingen konden maken en dat vrouwen niets in de gaten hadden…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten