Slijterij op de hoek

In mijn jonge jaren werkte ik een poosje bij een slijterij, niet ver van waar ik woonde op de hoek van de Krommedijk en de Balistraat in Dordrecht. Toen ik nog op school zat verdiende ik zo wat centjes bij op de woensdag- en vrijdagmiddag en op zaterdag, en na het behalen van m'n Havo-diploma heb ik er een paar maanden 'vast' gewerkt.

Slijterij Impodra, hoek Krommedijk/Balistraat Dordrecht

Een van de leuke dingen van zo'n buurtwinkel is dat je er veel bekenden treft. Zo brachten m'n opa en oma er regelmatig een bezoekje en kwam ook m'n zus regelmatig met een van d'r vriendinnen binnenhuppelen. Maar ook leerde ik er veel andere mensen en hun eigenaardigheden kennen.

Op een gegeven moment betrapten m'n baas en ik de moeder van een ex-klasgenoot als kleptomaan. In eerste instantie had ze alleen de schijn tegen, maar toen ik haar vanuit achterin de winkel stiekem observeerde zag ik hoe ze een fles jenever in de dubbele bodem van haar tas stopte. Ik seinde mijn baas, die achter de kassa stond, in en nadat ze had afgerekend vroeg hij haar of hij toch nog even in haar tas mocht kijken...

Ook was er een wat simpele ziel die een paar keer per dag een biertje kwam kopen en het lege flesje enkele uren later terug kwam brengen voor statiegeld. En dan was er nog de postbode, die steevast voor hij vanaf de Krommedijk de Balistraat inliep, op de hoek onze slijterij instapte voor een zakflaconnetje whiskey. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit 'onze' hoek passeerde zonder even binnen te komen.

Toen we hem al een poosje niet meer hadden gezien, stapte op een gegeven moment een wat bedrukte dame de winkel binnen. Het bleek zijn vrouw te zijn. Nadat ze ons haar verhaal had verteld was ons duidelijk dat hij dit keer wel het hoekje was omgegaan zonder dat wij het wisten...