Maar wanneer ik - zoals vorige week - met Bastiaan naar de kapper ga en ik hem in de spiegel allerlei gezichten zie trekken, moet ik vaak denken aan vroeger. Mijn moeder vertelde me dat ik me bij een bezoek aan kapsalon 'Harry' aan de Dordtse Krommedijk regelmatig flink zat uit te sloven voor de spiegel. Ook schijn ik een keer oprecht verbaasd 'o, zie ik er zó uit' geroepen te hebben.
Mijn zoon heeft het dus niet van een vreemde. Zijn bijdehandte woordgebruik zorgt regelmatig voor een lacherige stemming bij de kapsters en andere klanten. Vorige week antwoordde Bastiaan op een vraag van de kapster dat zijn haar aan de voorkant lekker kort mocht. 'Want weet je' zei hij er bij, 'ik heb soms zelfs last van die flap haar op m'n voorhoofd'.Opkijkend uit de Privé zei ik, terwijl ik m'n best deed zo weemoedig mogelijk te kijken 'Ach jongen, wees nou maar blij met die flap...'.
Nu lachten de dames niet Bastiaan, maar mij toe... (of lachten ze me misschien uit?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten