Waterl'eau

Net toen vorige week het zoveelste kabinet van onze zuiderburen sneuvelde in verband met de taalstrijd was ik anderhalve dag in België/Belgium. Met collega´s uit Amsterdam, Den Haag en Utrecht sprak ik met mensen van de Europese Commissie en het Europees Parlement over milieu- en klimaatmaatregelen.

Dinsdag nam ik aan het eind van een gewone werkdag de trein richting Brussel/Bruxelles; normaal gesproken een rit van ongeveer twee uur maar dankzij flinke vertragingen een uur langer. Pas tegen negenen schoven we in een restaurant aan bij het diner.

Omdat alle hotelbedden in Brussel/Bruxelles bezet waren moesten wij voor onze overnachting uitwijken naar een hotel in Waterloo (L´eauloo of Water/l´eau?). Er waren busjes voor ons geregeld. Martin’s Grand Hotel lag in een bosrijke, heuvelachtige omgeving en was van alle gemakken voorzien. Maar omdat we pas tegen twaalven arriveerden hebben we nergens gebruik van kunnen maken.

Wel dronken we nog even wat aan de bar. Niet te veel natuurlijk, want voor je het weet wordt je na zo’n vermoeiende dag misselijk en overgeven in Waterloo lijkt me niks.

De volgende morgen moesten we al weer heel vroeg op pad en wilde ik in m’n (te) luxe badkamer eerst even een lekkere douche nemen. Ik draaide de kraan open en de badkraan spoot voluit. De vraag was nu hoe ik het water richting douchekop kreeg in plaats van richting badkraan. Wat ik met m’n slaperige hoofd ook probeerde, het lukte me niet.

Ik heb me tenslotte maar aan de wastafel gewassen. De doucheslang bleef waterloos...