Laatst belde mijn 18-jarig nicht om te vertellen dat ze was geslaagd voor haar rijbewijs. Nadat het een aantal keer tijdens het afrijden zelf mis was gegaan zat ze vooraf flink in de zenuwen, maar deze keer liep het dus goed af.
Ikzelf slaagde ook niet bij de eerste keer voor mijn praktijk. Pas de derde keer was het raak. Maar om nou te zeggen dat ik toen beter reed dan de eerste keer... Ik had gewoon wat meer mazzel, of had de eerste en tweede keer wat meer pech. Dit keer reed ik niet bijna de aparte fietstunnel van de Dordtse Krispijntunnel in en maakte ik geen noodstop voor een oranje stoplicht, waardoor ik halverwege het zebrapad pas stilstond.
De examinator bij mijn tweede en derde keer afrijden was trouwens dezelfde. En toen ik die derde keer in de lesauto stapte herinnerde ik me dat hij de keer ervoor uitgebreid had verteld over de reizen die hij samen met zijn vriend maakte. Dus ik wist waar ik over moest beginnen om hem op z'n praatstoel te krijgen zonder dat-ie te veel op het rijden zelf zou letten. Uitgebreid en gezellie vertelde hij weer over de exotische landen die hij samen met zijn partner had bezocht.
'Laat maar lekker kletsen over de reisjes met z'n vriend', dacht ik. En daarbij maakte het mij natuurlijk niet uit dat hij homo was. Al schrok ik - als ik me het goed herinner - wel even toen hij in een rustig straatje begon over bijzondere verrichtingen en achteruit inparkeren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten