Schaatsbaan

Inmiddels is de wereld weer wit en koud, maar afgelopen weekend zat de temperatuur een paar graden boven nul. Omdat we daar toch niet meer zo aan gewend zijn besloten Bastiaan en ik zondag een overdekte schaatsbaan op te zoeken.
Die zoektocht eindigde in Breda, waar een prachtige, grotendeels overdekte 400-meterbaan ligt.
We hebben er heerlijk geschaatst. Bastiaan vond het heel bijzonder dat wanneer je naar de ijshockeybaan op het binnenterrein wilde, je via een tunnel onder de 400-meterbaan door moest. Heel wat keer hebben we onze schaatsbeschermers moeten aantrekken om 'klunend' die spannende tocht te moeten ondernemen.

Toen ik langs de wand allerlei tijdregistraties zag besloot ik toch eens te kijken wat voor tijd ik als (vrijwel) ongeoefende schaatser zou kunnen neerzetten met het schaatsen van een rondje. Want je hoort de televisieverslaggevers wel eens iets van ‘rondje 37’ zeggen, maar hoe snel is dat eigenlijk? Nou, heel snel dus. Ik eindigde mijn rondje in een tijd van 80 seconden. Maar dat was natuurlijk niet met een klapschaats en airodynamisch pak. Dat schijnt echt tientallen seconden te schelen hoor!

En ik moet ik er wel bij melden dat ik de tijd bewust niet te scherp heb gezet, omdat ik onze landgenoten die dit weekend in Vancouver van start gaan niet wil ontmoedigen.