Op het moment dat ik dit tik vriest het buiten dat het kraakt en spreken de wereldleiders in Kopenhagen over de opwarming van de aarde. Ook de burgemeester van de stad waarvoor ik werk is in Denemarken present. Want ondanks het feit dat de wieg van Aboutaleb in het hooggelegen bergdorpje Beni Sidel in Marokko stond, maakt ook hij zich zorgen over natte voeten in onze zompige rivierdelta.
Hoewel het er nu niet op lijkt met het ijs op de sloot, zijn de wetenschappers het er over eens dat de aarde opwarmt. Nou ja, ze zijn het er min of meer over eens. En dat zal niet overal evenveel zijn; op de ene plek wat meer en op de andere wat minder...
Onduidelijk is ook hoeveel de zeespiegel deze eeuw zal stijgen. Is het een meter, is het meer of minder? Wat dat betreft is Kopenhagen, met haar meermin, een logische plaats voor het maken van klimaatafspraken. Toen ik een poos terug in Kopenhagen was verbaasde ik me er trouwens over dat het zo'n klein beeldje is, op dat keitje in het water. Als het zeewater maar iets stijgt, gaat ze –eerder dan de ijsberen nog- koppie onder.
Over ijs gesproken: ik spreek net met Bastiaan af dat we dit weekend gaan schaatsen. We nemen het ervan nu het nog kan. Want wie weet komt de thermometer over een paar jaar nooit meer in de min...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten