Oude koe

Vrijdag aan het eind van de middag stonden ze er weer, verdekt opgesteld achter bosjes langs de Maasboulevard. Een hele politiemacht was opgetrommeld om mensen die na de vrijdagmiddagborrel op het werk met een slok te veel op achter het stuur waren gaan zitten bij de kraag te grijpen.

En dat op de dag dat Wilders-vriend Hero Brinkman de krant had gehaald omdat hij met dronkemansgedrag had laten zien dat ook autochtone Nederlanders over de schreef kunnen gaan. De krant noemde ook nog andere politici die ooit te diep in het glaasje hadden gekeken. Toen ik daarbij ook de naam van Lubbers had zien staan, die ergens in de jaren zeventig in benevelde toestand tegen een paaltje was gereden, dacht ik bij mezelf nog 'wat lullig voor die man dat ze die ouwe koeien weer uit de sloot halen'.

Ikzelf vreesde de alcoholcontrole trouwens niet. Ik had niet gedronken en was bovendien op de fiets. Een fietser controleren ze niet zo snel, tenzij die vreemde capriolen uithaalt die op dronkenschap kunnen wijzen.

Daarover gesproken: drie minuten voor ik de alcoholcontrole ontdekte, maakte - net nadat ik onder de Willemsbrug was doorgefietst - een fietser voor me een enorme slingerbeweging, waarbij hij helemaal op de tegemoetkomende kant van het fietspad terecht kwam. 'Oppassen', dacht ik, 'die heeft misschien te veel gedronken en straks val ik languit over hem heen'. Het was een man met wat warrig grijs haar, in een streepjespak op een vrij oude fiets. Ik fietste bewust met een wijde bocht om hem heen, keek naar zijn gezicht en herkende hem. Ruud Lubbers himself !

Vond ik eerder op de dag nog dat het AD oude koeien uit de sloot haalde, nu scheelde het niet veel of ik had een oud-ministerpresident uit de Maas kunnen halen...

O ja, tuut-tuut-tuut, de groetjes van Ruud!