Muur

Ik had toegezegd dat ik natuurlijk zou helpen in het nieuwe huis van mijn schoonmoeder. En dan niet alleen met het sjouwen van spullen en met het helpen weggooien van het een en ander, maar ik stelde mij zo voor dat ik ook aan de lat stond voor bijvoorbeeld behangen en het leggen van laminaat of iets dergelijks.

Maar toen bleek dat die twee laatste werkzaamheden door echte professionals zouden worden gedaan, was er een andere klus die wél op het bordje van (mijn zwager Frans en) mij kwam te liggen: het plaatsen van een muur van zo'n drie-en-een-halve meter lang en een-twintig hoog tussen de woonkamer en keuken.

Pfoe, da's wel weer iets heel anders. Maar goed, na materialen en gereedschap te hebben aangeschaft gingen we vorig weekend voortvarend aan de slag. En ik moet zeggen: aan het eind van de eerste dag stond er een keurig gelijmde muur van op maat gezaagde celbetonblokken.

Toen op dag twee echter de lijm gedroogd was bleek het muurtje akelig te wiebelen wanneer je het beetpakte. Dus hebben we ons bouwwerk afgelopen weekend flink extra verankerd aan de vloer.

En daarna was het stucen geblazen. Voor een amateur als ik een behoorlijk inspannende klus, maar na afloop constateerden we tevreden dat het resultaat er mag wezen. Ik voelde me gepromoveerd van Lul de Behanger naar Dick de Stucadoor, zeg maar...

Er bleek na het stucwerk en de verankering trouwens helemaal geen beweging meer in de muur te krijgen. Dus ookal is dit een eigen fabrikaat, de term 'muurvast' is van toepassing!