Doortrekken

Dinsdag was ik de hele dag bij een bijeenkomst in de voormalige directiekamer van de Holland Amerika Lijn, in het huidige Hotel New York. Een bijzondere sfeer hangt er nog altijd in dat oude gebouw, ook in het 'exclusieve' deel waar we nu zaten. Al viel me wel op dat er op onze verdieping maar één toilet bleek te zijn.

Dat deed me denken aan een gebeurtenis van jaren terug in de Italiaanse badplaats Albenga. Daar aten we een hapje in een vrij groot restaurant langs de kust, maar ook daar bleek gek genoeg maar één heren- en één damestoilet te zijn. Dus sloot ik op een gegeven moment aan bij een vrij lange rij op de gang.
Ik hoorde de heren die voor mij aan de beurt waren stuk voor stuk enorm aan de ketting van de stortbak jengelen voordat hij eindelijk doorspoelde. Dát geklungel zal mij niet gebeuren, dacht ik nadat ik mijn plas had gedaan. Dus gaf ik een enorme ruk aan de ketting. 'Kadeng!', klonk het en het metalen stangetje waarmee de ketting aan de hoge stortbak was bevestigd brak af.

Het zweet brak me uit. Daar stond ik dan, met zo'n metalen balletjesketting in m'n hand en geen mogelijkheid om het afgebroken stangetje te repareren...
Uiteindelijk heb ik de ketting -terwijl de rij wachtenden op de gang alleen maar langer werd- op de grond achter de toiletpot verstopt en ben zonder iets te zeggen naar de eetzaal teruggekeerd.

Omdat niet zichtbaar was dàt er boven de stortbak (dus bij het plafond) iets was afgebroken heb ik me altijd afgevraagd wat een van mijn nakomers heeft gedaan nadat hij er eens even lekker voor was gaan zitten en hij de doortrek-ketting niet kon vinden, met een rij wachtenden voor de deur...