Mijn collega’s en ik hebben vrijwel allemaal kinderen met de ‘Basisschool-leeftijd’ en het wel en wee van ons nageslacht is een vaak terugkerend gespreksonderwerp. Natuurlijk zijn we vooral trots en komen leuke voorvallen en slimme opmerkingen aan de orde, maar soms ook komen meer serieuze zaken aan bod. Kinderen die niets lusten, kinderen die te laat gaan slapen, kinderen bij wie je tien keer moet herhalen dat ze hun schoenen aan moeten gaan doen… dat soort dingen.
Toen ik laatst Bastiaan naar bed bracht besprak ik met hem – eigenlijk min of meer voor de gein - zo’n ‘kinderprobleempje’ en vroeg ik hem hoe dat volgens hem, als generatiegenoot, te verhelpen was.
Toen ik laatst Bastiaan naar bed bracht besprak ik met hem – eigenlijk min of meer voor de gein - zo’n ‘kinderprobleempje’ en vroeg ik hem hoe dat volgens hem, als generatiegenoot, te verhelpen was.
‘Nou ik weet wel wat ik in dat geval zou doen als ik een van de ouders was hoor pa’, zei hij. ‘Ik zou kontakt opnemen met dr. Phil !’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten