Menigte

M’n collega en ik waren allebei gaar aan het eind van de middag. Een paar vervelende vergaderingen en lastige klussen achter de pc hadden er flink ingehakt. En nu werden we verwacht op een ‘kennismiddag’ van een organisatie waar we mee samenwerken.
We hadden er weinig zin in, maar hadden ons nou eenmaal aangemeld en dan is het niet netjes om verstek te laten gaan. Omdat we op de deelnemerslijst tientallen namen hadden zien staan, sprake we af om ‘op te gaan in de menigte’... Vooral niet te prominent aanwezig zijn en als het effe kan er weer snel tussenuit-piepen.

Ter plaatse bleek dat men flink had uitgepakt. Achter allerlei 'kraampjes' zaten medewerkers die de genodigden uitgebreid wilden informeren, er was volop foldermateriaal en de directeur stond klaar om alle gasten welkom te heten. Probleem was echter wel dat mijn collega en ik de énige gasten waren. Van al die andere genodigden was niemand komen opdagen... Wat nu te doen met ons voornemen om op te gaan in de menigte en 'm vroeg te smeren? Wij wáren de menigte!

We voelden ons behoorlijk opgelaten, werden wat lacherig (ook door het goedbedoelde 'welkom allemaal' van de directeur) en besloten uit goed fatsoen ons toch maar te laten informeren door verschillende mensen. Na telkens een kwartier bij weer een ander kraampje te zijn aangeschoven besloten we dat het mooi was geweest en liepen we richting garderobe. Dat werd ons niet in dank afgenomen. Gesmeekt werd of we niet nog wat langer konder blijven. Er zouden zo meteen nog hapjes komen ook!

Vlak voor de garderobe werd mijn collega hartelijk aangesproken door een vroegere werkrelatie. Maar na een 'hoe is het nou?' begon hij ineens allerlei inhoudelijke informatie te spuien. Het duurde even voor we ons realiseerden dat hij ons bij de kapstok had aangeschoten om zo die middag in ieder geval nog één klant gesproken te hebben...

Tjonge, wat een vertoning. Dit was niet genant meer, maar hilarisch. Lachend en proestend verlieten we het pand. Thuis vertelde ik Wilma over onze wonderbaarlijke kennismiddag, maar niet voordat ik me ook daar eerst even had laten opgaan in de menigte...