Het was dinsdag natuurlijk een historische dag. Sinds het aantreden van Obama heeft de machtigste man van de wereld een kleurtje. Mij verheugt het dat de mensheid - ondanks al haar tekortkomingen, waarvan we de resultaten dagelijks in de krant zien - uiteindelijk dan toch zo ver is dat zij ervoor kiest om een donkere man in 'the White House' te laten wonen en werken. Nou ja, zo donker en negroide is hij natuurlijk ook weer niet. Hij is meer licht getint.Al met al was het een heugelijke dag, vooral ook voor de donkere medemens. De dag ervoor was voor ons heugelijk, want toen was Bastiaan jarig. Al een poosje zeiden we gekscherend tegen hem dat hij volgend jaar tien en dus 'tiener' wordt, en dat hij nu dus eerst een jaar lang 'neger' zou zijn. We vierden z'n verjaardag op zondag en hij had het prima naar z'n zin. Maar na alle drukte, kado's uitpakken, snoepen en drinken kwam hij aan het eind van de middag melden dat hij zich niet lekker voelde. Nadat hij vervolgens had overgegeven ging hij als een dood vogeltje op de bank hangen. Hij wilde liggen onder een fleece-deken en vertelde dat hij het koud had. Na een tijdje ging het weer een stuk beter met hem, maar wat had hij een wit smoeltje zeg. Hij zou een dag later dan wel 'neger' worden, op dat moment zag hij zo wit als Michael Jackson. Da's nog flink wat tinten lichter dan Obama...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten