Kakzak

Nu koning Winter het land al enige tijd in zijn greep heeft, binden Bastiaan en ik regelmatig de schaatsen onder (al is dat onderbinden zélf nou niet bepaald mijn favoriete bezigheid hoor; wat een gedoe..). Wilma aanschouwt de ijspret het liefst vanaf de wal.

Wanneer we door het gras naar het ijs lopen waarschuw ik regelmatig voor hondedrollen die links en rechts in het gras liggen geparkeerd. Maar eerlijk gezegd ben ik zélf degene die de afgelopen dagen al twee keer vol in zo'n exemplaar is gaan staan.

Nou ben ik zelf ook hondeneigenaar, maar zeker in deze tijd van ijspret let ik er op dat hij niet nabij schaatsplaatsen poept. Ik behoor niet tot de groep die overal schijt aan heeft (al blijkt dat niet uit mijn tekstje hierboven). Gelukkig zoekt mijn hond meestal zelf al een voor mensen onaantrekkelijk plekje tussen de struiken op. En ik ben in het bezit van een 'kakzak'; zo'n kartonnen dingetje dat je eenvoudig om een drol kan vouwen, waarna je het in de afvalbak kan gooien. Die dingen zijn hartstikke handig.

Gisteren gingen we schaatsen op de Kralingse Plas. Bastiaan heeft sinds vorig jaar flinke vorderingen gemaakt en wilde graag wat verder schaatsen dan de korte stukjes in onze wijk.
http://fedway129.blogspot.com/2007/12/winter.html
Bij de Kralingse Plas aangekomen bleek het binnenzooltje van een van z'n schaatsen zoek te zijn. Ik realiseerde me dat ik nog een (ongebruikte!) kakzak in de auto had liggen en scheurde uit het karton een perfect binnenzooltje. Om meerdere redenen blijken schaatsers dus gebaat te zijn bij het gebruik van de kakzak.

Nu ik er zo over denk: misschien is een kakzak sowieso wel wat voor lange afstand-schaatsers, in deze tijd van koek en zopie en van erwtensoep...