Wind

Toen we een poosje geleden besloten dit jaar ook een weekje in Nederland te gaan kamperen wisten we dat dat risico's met zich meebracht. Want je weet het maar nooit, met het weer. Het kan veel regenen, het kan koud zijn...

Hard waaien stond niet in het rijtje risico's. We zijn immers wel wat gewend, met zuideuropese mistrals enzo. Maar eeeeh.. ik zit nu in de voortent en vraag me af of m'n tent het nog houdt... We staan tussen de bomen aan de rand van een groot veld en er is sprake van windkracht 8 met zeer zware windstoten.

Aan het eind van de middag heb ik samen met m'n zwager Frans een voortent afgebroken bij een caravan waarvan de eigenaar er niet was. De tent was namelijk veranderd in een mega-vlieger en de tentstokken die er half nog inzaten sloegen wild in het rond.
En toen ik vanmiddag van het campingwinkeltje terug liep richting onze caravan zag ik een bekend rood-geel speeltentje voorbijwaaien en tegen een paar struiken blijven hangen. Die was van ons!

Ook hebben Frans en ik nog een andere, grote tent, die kapot aan het waaien was, geprobeerd van de ondergang te behoeden, maar daar was geen redden meer aan. Uiteindelijk konden we niet meer doen dan alle spullen in de binnentent, die nog wel heel was, te leggen.
Toen de eigenaren van die tent later arriveerden, bleken het vier jonge Duitsers te zijn. 'Nou' dacht ik nog, 'die Duitsers zijn ook niet meer wat het geweest is. Hun voorouders waren een stuk gruntlicher toen ze zo'n 65 jaar geleden hier langs de kust hun bouwwerkjes neerzetten'.